Selamat tahun baru 2014

PM sampai merayu ! Tak malu ke ?

Negara Malaysia mempunyai rakyat yang pelbagai kaum, dan tidak dinafikan kaum Melayu adalah kaum yang paling miskin di Malaysia.

Walaupun banyak bantuan dan dasar yang ditekankan oleh Kerajaan Barisan Nasional kepada bangsa Melayu, namun ianya tidak banyak mengubah bangsa Melayu dari sudut kejayaan ekonomi.

Melayu masih lagi kebelakang dari sudut pemilikan hartanah, melayu masih lagi bergelumbang dengan mencari formula merebut kek ekonomi dalam Malaysia.

Banyak pihak yang perlu disedarkan untuk kita bersama mencapai kejayaan apabila sesuatu dasar kerajaan itu sudah ditetapkan, banyak juga GLC yang retorik dalam menjayakan dasar kerajaan bagi membantu penumbuhan ekonomi orang Melayu.

Terbaru, YAB Perdana Menteri merayu agar GLC dapat membantu syarikat akhbar Melayu!

Pandangan ikhlas saya, tugasan sekecil ini pun gagal di laksanakan oleh GLC, bagaimana pula agenda yang lebih besar untuk membantu pengagihan kek ekonomi untuk orang Melayu?

Sudah masanya Pengerusi-pengerusi GLC dipanggil setiap minggu bagi melaporkan secara jelas laporan pembanggunan. Perbincangan secara terperinci setiap agenda bangsa melayu.

Memang benar mereka mempunyai KPI untuk keuntungan organisasi mereka, namun ianya bukanlah alasan untuk bersama melaksanakan tugasan bagi meningkatkan ekonomi bangsa melayu.

Minggu lepas, pendedahan oleh YAbhg Tun Mahathir terhadap Petronas yang tidak membantu bumiputra amat memalukan. Rupanya cakap-cakap kedai kopi yang membayangkan petronas tidak membantu orang melayu adalah benar belaka!

Agak malu juga apabila melihat pengerusi-pengerusi dan lembaga pengarah di GLC adalah kebanyakkan Melayu, namun tidak memikirkan masa depan orang melayu secara khususnya. Malu kita kepada bangsa lain yang tidak pernah lekang memikirkan bagaimana mereka dapat meningkatkan ekonomi bangsa mereka!

Anak Muda akan terus dibela penggal 2013-2016

Ucapan Terima Kasih 

Assalamualaikum

Pertamanya, saya mengucapkan ribuan terima kasih kepada semua yang telah menyokong saya  dan senantiasa memberi dorongan kepada Jawatan Kuasa Pemuda Bahagian.

   

Pada tahun ini, Pergerakan Pemuda UMNO Bahagian Seputeh mencipta sejarah apabila semua jawatan di peringkat Pemuda Bahagian di isi kembali tanpa dipertandingkan.

Berkat daripada usaha dan kerja keras seluruh Jawatan Kuasa yang di ketuai oleh Saudara Badrul Ezan selaku Naib Ketua Pemuda, hasilnya dapat di lihat oleh semua peringkat. Tanpa semangat yang IKHLAS bekerja untuk parti, ianya mustahil dapat di terjemahkan dengan keputusan permilihan kali ini.

Kami berterima kasih kepada Kepimpinan Bahagian yang diketuai oleh Ybhg Datuk Mustapa Kamal selaku Ketua UMNO Bahagian dibantu oleh Datuk A Rahim Aman dan Datuk Mariam Minhat dan Jawatankuasa Bahagian yang tidak pernah jemu dan senantiasa memberikan kepercayaan kepada kami untuk melaksanakan program sehingga segala tanggunjawab dapat disempurnakan dengan baik.

Pemuda UMNO Bahagian Seputeh telah memperjuangkan soal Perumahan dan ianya telah dijadikan dasar Kerajaan, ianya di ilhamkan kerana melihat orang Melayu Bandar dipinggirkan oleh sistem ekonomi yang tidak berpihak kepada Orang Melayu. Oleh itu, Perjuangan kali ini akan diteruskan bagi kepentingan Agama, Bangsa dan Negara untuk orang Melayu di pertahankan sebaik mungkin.

Saya suka mencadangkan agar kita meneruskan desakan kepada Kerajaan, kita sebagai Pemuda Bandar merupakan golongan yang terancam secara sistematik ekoran dari pembanggunan ekonomi disekeliling kita, oleh itu, kita lah yang perlu mengetuai bagi mempertahankan hak-hak kita di negara tercinta ini.

Hidup Melayu, Hidup UMNO.

Memasyarakatkan pemuda agenda kita!

Mohd Razlan Bin Muhammad Rafii
Ketua Pemuda UMNO Bahagian Seputeh

Jangan hanya Ghairah pikir jawatan!

Dalam kesibukan Parti Terbesar Negara iaitu UMNO di musim permilihan ini, jangan kita terlupa akan perjuangan isu/Usul yang harus kita bawa kepada mesyuarat Agung yang akan datang agar intipati perjuangan untuk memartabatkan bangsa dan Agama dapat terus harum dalam perjuangan UMNO. Jangan biarkan keghairahan kita mengejar jawatan sehingga terlupa asas perjuangan.

Pergerakkan Pemuda UMNO Bahagian Seputeh sudah habis  mesyuarat Pemuda cawangan-cawangan pada 7hb September,1 minggu awal dari tarikh yang ditetapkan, ini adalah kerana kami mempunyai program yang besar untuk dilancarkan pada 14hb September iaitu perlancaran Yayasan Ehsan Seputeh. 

Menyedari keputusan pada Pilihanraya ke 13, Seputeh telah mengalami satu Thusanami Cina yang membawa kepada menolakan secara total orang cina kepada parti BN. Kita buatlah apa program sekalipun, seolah-olah mereka melayan BN seumpama tidak berbudi dan bersalah besar kepada bangsa mereka.

Di peringkat Pemuda Cawangan, kami sudah membawa usul agar Bahasa Melayu yang merupakan bahasa rasmi Negara agar dimartabatkan sebagai bahasa pengatara secara realiti dalam kehidupan segenap lapisan rakyat Malaysia, tidak kira bangsa atau agama.

Banyak perkara asas kenegaraan di Malaysia longgar akibat daripada tidak mempunyai sistem memperkasa Bahasa di kuatkuasakan. Jelas kita melihat, di Iklan-iklan dan papantanda, kebanyakkan sudah mula menggunakan bahasa selain Melayu sebagai bahasa utama.

Orang Malaysia pula banyak pilihan untuk tidak menggunakan Bahasa Melayu bagi menjalani kehidupan di Negara mereka sendiri, mereka boleh memilih bersekolah di Sekolah Swasta dan terus ke Universiti langsung bekerja dan berniaga tanpa menggunakan bahasa Melayu. 

Kalau seseorang itu mahu menjadi warganegara sesebuah negara, asas mereka untuk memperolehi status penduduk tetap adalah menguasai bahasa Negara itu. Agak janggal juga di Malaysia, ramai rakyatnya tidak fasih berbahasa Melayu walaupun mereka rakyat Malaysia.

Tindakan pihak kerajaan menaikkan masa pembelanjaran kepada Bahasa Melayu amat kita sokong, namum masih ada ruang yang luas untuk rakyat Malaysia memilih kaedah lain untuk mendapatkan pendidikan di Swasta.

Jesteru itu, kami di pergerakkan Pemuda UMNO Bahagian Seputeh, mencadangkan agar setiap anak Malaysia yang mahu mendapat Kad Pengenalan iaitu cukup umur 12 tahun untuk di temuduga, mereka harus fasih berbahasa Melayu, mengetahui asas negara Malaysia dan sedikit sebanyak berpengetahuan dalam Institusi Raja-raja sebagai ketua negara sebelum mereka mempunyai Kad Pengenalan sebagai rakyat Malaysia.

Peraturan ini memang agak sukar dilaksanakan kerana kemungkinan ia melibatkan kelulusan di Parlimen, namum sebagai rakyat Malaysia tidak mengira kaum, kita kene bersatu hati untuk memartabatkan bahasa Melayu sebagai bahasa perpaduan rakyat Malaysia.

Kita sebagai rakyat Malaysia tidak ada pilihan untuk menjadikan bahasa Melayu sebagai darah daging kita, kerana kita adalah anak Malaysia. Terdapat cadangan-cadangkan untuk menjadikan Bahasa English sebagai bahasa perpaduan seperti di Singapura, rakyat Malaysia tidak kita Cina, India, atau Melayu, seharusnya bangkit untuk menentang, kerana kita anak Malaysia.

Selamat Hari Malaysia!

Mohd Razlan Muhammad Rafii

Ketua Pemuda UMNO Bahagian Seputeh.

 

 

 

 

Kami nak dengar Hukuman!

Dalam 5 tahun kebelakangan ini, banyak kes penghinaan Islam telah berlaku.

Apa gunanya kemajuan penyampaian maklumat sekiranya kesucian islam di jadikan bahan guarauan.

Akta SKMM yang membenarkan apa sahaja bentuk maklumat disebarkan tanpa sekatan telah membawa kepada kelonggaran undang2 di Malaysia.

Peguam Negara pula tidak mahir dalam memberi nasihat kepada pihak2 yang terlibat. Sering kali beliau kalah dalam hujah beliau sendiri. Kalah dalam menyekat pemikiran liberal dalam Negara!

Orang Islam di Malaysia mempunyai budaya ketimuran, yang sering menjaga hati dan peradaban.

Oleh itu, tindakan membabi buta seperti membakar dan membunuh serta keluar di jalanan bagi mempertahankan agama islam tidak akan terjadi.

Hakikat inilah yang sering menyebabkan Islam di Malaysia sering kali di Persendakan.

Beringatlah pihak Berkuasa. Orang Islam di Malaysia bukan penakut untuk ambil tindakan sendiri, bukan kecut untuk laksanakan undang2 rakyat, cuma kehidupan kami memang di buai dengan adap kesopanan ketimuran.

Oleh itu, kuasa yang diturunkan kepada kamu Seharusnya digunakan bagi melindungi rakyat Malaysia dan Islam daripada pemikiran Liberal, pemikiran free thinker dan pelbagai lagi.

Kerajaan Seharusnya bertindak secara aggresif menahan budaya yang menghina agama ini secara tegas dan mengikut acuan Malaysia.

Perhubungan antara agama harus dijaga dengan teliti agar ianya tidak menjadi parasit yang memakan keharmonian dalam masyarakat kita.

Rakyat semakin hilang kepercayaan kepada Sistem Perundangan di Malaysia kerana sering kali kita mendapat Jawapan yang Negatif kepada Pelaku yang menghina Agama Islam. Malah mereka ini sering di lindungi oleh Pihak berkuasa.

Mohd Razlan Bin Muhammad Rafii
Ketua Pemuda UMNO Bhgn Seputeh

Semoga Syawal memberi kekuatan pada UMNO

10 tahun lalu, UMNO masih kuat dan diterima kebanyakkan rakyat. 

Orang umno kene faham peranan Anwar ibrahim yang mempunyai kemahiran dalam melihat kekurangan dalam sistem pemerintahan UMNO. 

Beliau punyai ramai pemikir baik kafir ataupun golongan oputunis yang senantiasa mahukan kuasa dan golongan ini menolak BN kerana mahu ideologi mereka diterima oleh rakyat malaysia.

Oleh itu, perkataan "reform" atau "tranformasi" seharusnya tidak wujud kalau kita terus kuat melawan ideologi dan kuasa pengaruh anwar ibrahim.

Perkataan "reform" atau "tranformasi" itu sendiri sudah mengakui UMNO punyai masalah. 

Seharusnya dari dulu lagi kita fokus untuk melawan pengaruh anwar ibrahim. 

Hari ini kita gagal kerana terikut tarian anwar ibrahim ...

UMNO itu akan kuat apabila orang UMNO sendiri akui kita KUAT.. Bukan seperti hari ini, kuasa tertinggi parti sendiri mahukan transformasi!

Dalam bulan mulia ini, marilah kita berdoa agar Allah swt memberikan petunjuk kepada seluruh pemimpin UMNO agar mengambil jalan yang memberikan kekuatan kepada UMNO keseluruhanya.

Selamat Hari Raya.

Persatuan Cina! Diam dan ikut sahaja! @najibrazak @MuhyiddinYassin

Apabila kerajaan nak melaksanakan sesuatu terhadap sekolah cina, pastinya mereka akan membantah.

Hari ini persatuan-persatuan sekolah cina membantah Penambahan waktu BM yang ditetapkan oleh KPM kepada 270minit. Sebelum ini hanya 80min. 

Sudah-sudahlah, pernambahan waktu ini sudah pastinya untuk memperkasa Bahasa Kebangsaan tanpa menjejaskan bahasa cina.

Jelas menunjukkan murid sekolah cina gagal untuk menguasai bahasa kebangsaan dengan baik sebelum ini.

Ada diantara murid-murid sekolah cina pula, lepas je sekolah rendah, terus masuk sekolah swasta, ada diantara mereka tak faham bahasa kebangsaan pun.

Oleh itu, saya nasihatkan kepada persatuan-persatuan ini supaya terima sahaja keputusan kementerian demi untuk memperkasakan bahasa kebangsaan.

Tambahan, saya syorkan kepada pihak kerajaan agar melaksanakan kaedah temuduga kepada setiap rakyat malaysia yang mahu mendapatkan mykad baru.(pada usia 12 tahun). Ini untuk memastikan semua rakyat malaysia boleh berturur dalam bahasa kebangsaan.

Tugas Berat Pengerusi UDA Yang Baru.

Pergerakkan Pemuda UMNO Bahagian Seputeh ingin mengucapkan tahniah kepada Pengerusi UDA yang baru.

Datuk Johari Abdul Ghani merupakan seorang ahli perniagaan yang bermula dari bawah. Ramai kenal YB Datuk Ghani dengan sigat tegas beliau didalam mempertahankan hak bumiputera di Kuala Lumpur.

Kami cuma nak ingatkan kepada YB pengerusi yang baru berkenaan usul yang kami bentangkan di Pergerakkan Pemuda UMNO Bahagian Seputeh dan diterima sebulat suara.

Diharap perlantikan ini akan memberikan suntikan semangat yang baru kepada perniagaan bumiputera didalam penghakupayaan pemilikan harta di dalam Bandar.

USUL PERSIDANGAN PERWAKILAN PERGERAKAN PEMUDA UMNO

BAHAGIAN SEPUTEH 2012

 

USUL EKONOMI

 

 

Dasar Ekonomi Baru (DEB) telah mengubah kedudukan orang Melayu dengan amatketara sekali sekitar tahun 70-an sehingga 90-an. Tidak dinafikan bahawa daripada segipemilikan kekayaan, khasnya dalam sektor korporat, masyarakat Bumiputera mampumencapai peningkatan yang agak membanggakan, iaitu daripada tahap 2 peratus padatahun 1970 kepada 20 peratus pada tahun 1990. Walau bagaimanapun, target keseluruhanpegangan ekuiti orang Melayu melalui DEB adalah 30%. Menyedari hakikat ini, YABDato' Sri Mohd Najib bin Tun Abdul Razak, Presiden UMNO telah mengambilpendekatan yang lebih holistic dan menyeluruh dimana satu inisiatif "Memperkasakan"ekonomi orang Melayu Bumiputera telah dilaksanakan.

 

Inisiatif ini dilaksanakan melalui Unit Peneraju Agenda Bumiputera (Teraju) yang telahditubuhkan pada 2 Februari 2011 dan penubuhannya telah diumumkan secara rasmi olehYAB Perdana Menteri sendiri. Penubuhan  Teraju adalah untuk  menerajui, memacuserta menyelaras agenda Bumiputera dimana ianya sebahagian daripada PelanTransformasi Negara kearah negara maju, berpendapatan tinggi, berdaya tahan sertaberdaya saing.

 

Walau bagaimanapun, didapati terdapat segelintir syarikat GLC yang kini dilihatmenyimpang daripada cita-cita dan aspirasi YAB Perdana Menteri yang inginkanekonomi orang melayu Bumiputera diperkasakan. Antara syarikat yang paling ketaramenyimpang dari objective ini adalah UDA Holding Berhad. 

 

UDA Holdings Berhad ditubuhkan sebagai sebuah perbadanan melalui Akta 46 Pembangunan Bandar pada 12 November 1971 oleh Perdana Menteri Kedua,Allahyarham Tun Abdul Razak Hussein.

 

Antara matlamat penubuhan Perbadanan Pembangunan Bandar (UDA) ialah membantumasyarakat Bumiputera mempunyai sekurang-kurangnya 30 peratus daripada kegiatanperdagangan dan perusahaan di semua peringkat dalam tempoh kira-kira 20 tahun.Wawasan itu terkandung dalam amanat beliau ketika majlis perasmian UDA.

 

Malangnya, kini UDA Holdings dilihat lebih mementingkan keuntungan daripadamenjaga kebajikan peniaga-peniaga Melayu Bumiputera. Ini terbukti apabila UDAbercadang merobohkan Bukit Bintang Plaza, dimana ini bermakna lebih 200 peniagaBumiputera akan kehilangan pendapatan. Mereka mungkin boleh berniaga di tempat laintetapi bukan di tengah-tengah bandar yang mana menjanjikan pulangan lebih baik.

 

Bagi pemuda UMNO Seputeh, ini tidak adil kerana keistimewaan dan peruntukanBumiputera melalui UDA tidak dilaksanakan dengan sempurna. Apatah lagi lokasiperniagaan untuk peniaga kecil Bumiputera semakin berkurangan dari sehari ke sehari.

 

Persoalan di sini dimanakah tanggungjawab dan apakah hala tuju UDA holdings dalammemperkasakan dan membantu peniaga Melayu Bumiputera ini? Adakah keuntunganberbillion ringgit lebih penting dari tanggungjawab dan amanah yang diberikan oleh TunHussien Onn dan YAB Perdana Menteri?

 

Jesteru itu, pelaksanaan program-program yang realistik dan memberi kesan positifdikalangan peniaga Bumiputera mesti mendapat keutamaan.

 

Persidangan Pergerakan Pemuda UMNO Bahagian Seputeh 2012 yang bersidangpada hari ini MENGUSULKAN dan MENDESAK agar;

 

1.Semua Board of Directors, CEO dan penurusan kanan UDA Holdingsdiganti dengan mereka yang mendokong aspirasi YAB Perdana Menteri dalammemperkasakan ekonomi dan membela nasib peniaga-peniaga Melayu di dalamNegara.

 

DISEDIAKAN OLEH:Mohammad Kabir Bin Mohd Akram,

Ketua Penerangan (PEMUDA),

UMNO Cawangan Taman Bukit Seputeh

 

2 Cina akan didakwa!

18 Jul: Subuh ini umat islam di Malaysia ada senyum sedikit, Penghina Agama Islam, 2 Cina tu akan didakwa di Mahkamah. 

Kita bukan harap kata2 maaf, kita mahu hukuman dijatuhkan, dalam kotak pemikiran umat islam, 2 cina ni dah menghina islam dengan berniat! Bukan tidak sengaja! 

Beliau sudah melakukan kesalahan dan untuk menjadi pengajaran kepada orang lain tidak kira  siapa pun, hukuman maximum mesti dikenakan.

Umat islam senantiasa menjadi bahan ejekan dan penghinaan didalan ruang internet, jesteru itu hukuman berat mesti dikenakan, biar rakyat gerun dengan undang2 yang kerajaan sendiri wartakan, bukan hanya sekadar tulisan di dalam buku perundangan!

Kita tunggu apa kesudahan kes ini! 

Hari Ke 2. Sama-sama saksikan apa kesudahan.

Semalam 2 budak cina sudah dipanggil oleh SKMM, tujuan untuk soal siasat oleh SKMM dan menyiapkan kertas siasatan bagi dihantar kepada Peguam Negara dan Peguam Negara akan buat keputusan medakwa atau tidak.

Maksudnya, banyak step kan .. 

1. Soal siasat. 

2. Siapakan kertas siasatan.

3. Hantar pada AG

4. AG check.

5. Dakwa atau tidak.

6. Masuk mahkamah.

7. Salah atau tidak.

Kita lihat dalam tindakan 7 langkah ini, siapa orang kerajaan yang bacul untuk ambil tindakan pada orang cina.

Hukum pandangan orang waras, ramai sudah meletakkan 2 cina ni salah dan mesti di hukum.

Kita lihat orang pandai2 dalam kerajaan ni boleh pikir guna undang2 untuk lindungi Islam atau mereka tidak cukup bijak untuk menggunakan undang2.

Kita serahkan pada kebijaksanaan orang2 kerajaan untuk menjaga kepentingan semua kaum. 

Jangan lupa semalam dah ada yang kene angkut dan dibogelkan. 

Kalau Orang Kerajaan ini bijak, mereka seharusnya dapat mengelak perkara ini berlaku dengan memberi pengajaran pada orang cina agar hormat semua agama.

Jangan sampai rakyat ambil tindakan sendiri secara senyap2. 

Kerajaan Bacul kepada Bangsa Cina @zahid_hamidi @najibrazak

Istimewanya orang Cina! Kerajaan Malaysia bacul pada orang Cina! 

Orang cina tidak menghormati kerajaan Malaysia kerana tahu segala tindakan mereka lakukan akan dilindungi oleh Kerajaan Malaysia.

Mereka bebas untuk menghina DYMM Agung, menghina Islam malah mereka boleh bermaharajalela dengan segala kegiatan haram mereka.

Kerajaan Malaysia sememangnya berat sebelah dan senantiasa mengAgungkan orang cina.

Lihatlah sekeliling dalam malaysia ni, semua hak orang cina,mereka boleh buat apa sahaja, sebab kerajaan malaysia bacul dan tidak bertaring.  

Mereka boleh buka kedai judi walau haram, mereka boleh buka bengkel mana-mana mereka suka walau haram, mereka boleh tutup jalan untuk berniaga kedai makan walau haram.

Semua ni sebab kerajaan malaysia bacul untuk ambil tindakan kepada mereka!

Inilah istimewanya Bangsa Cina!

Hari ini, bila Cina hina DYMM Agung, kerajaan malaysia lah yang sembunyi identiti cina derhaka ni, sebab mereka bacul dan lindungi cina, apa alasan? Yang kita tahu, maruah orang Cina akan di jaga oleh kerajaan Malaysia. Istimewanya mereka!

Saya jamin, kerajaan malaysia akan bacul sekali lagi terhadap 2 cina yang menghina islam dengan hidangan babi dalam ucapan menyambut ramadhan. 

Kenapa kita harus menjaga hati, menjaga kepentingan bangsa cina yang sudah terlalu kurang ajar kepada islam? 

Ada pernah kita melihat orang islam persenda agama Budha atau Kristian? 

Yang mengajar orang Cina kurang ajar kepada islam adalah kerajaan! Kerana kerajaan bacul, takut terhadap bangsa Cina! Itulah istimewanya Cina di Malaysia! 

Selama ini tidak ada pengajaran yang kerajaan tunjukkan kepada orang Cina! 

Tetapi kalau melayu! Esok kena tangkap , minggu depan kalau boleh masuk penjara. Ini fakta, 

1Malaysia, Pencapaian diutamakan, Pengundi Didahulukan!

Seorang YB berkongsi cerita dengan saya berkenaan dengan satu kawasan yang ADUN nya dari kalangan kaum cina.

Calon YB ini kalah pada tahun 2008, namun terus buat kerja dengan harapan segala bantuan yang beliau laksanakan adalah untuk pembanggunan rakyat setempat. Bertanding lagi pada 2013 bersama DAP namun kalah teruk.

Mr Yap: YB .. Ada 3 rumah terbakar semalam, yb ada free, boleh kita pergi melawat, berapa kita boleh sumbang pada keluarga mangsa..

(YB BN adalah wakil menang di parlimen dan Mr Yap adalah calon kalah di DuN)

YB : yap ah. Lainkalilah . Tak perlu lawat..

Mr Yap: betul ke YB.. (Dengan nada terkejut, kerana semenjak tahun 2004 BN tak pernah tak bantu mangsa2)

YB : Yap ah .. You jaga dorang semenjak 2008, waktu tu you kalah.. You usaha lagi sebab mau menang pru13, tapi yap, you kalah juga...

Dap letak calon yang duduk singapore, datang jadi calon, ucap pun tak tahu, apa yang dorang kempen, pasang video lim kit siang tiap2 malam... Rakyat situ pun tak pernah kenal DAP punya calon..

Akhirnya, you kalah kerana you BN..

Yap ah, kita tak pernah tak bantu mereka ka ? Bila susah, mau duit , jumpa wakil BN, bila undi, undi DAP!

Kali ini, kita kene suruh itu DAP tolong la, dan saya percaya mereka tak tolong punya...

Lainkalilah kita tolong dia!

Mr Yap: saya faham yb, mereka semua tak kenang jasa pada bantuan kita .. Tq yb

YB: ok .. Welcome

Orang Cina bukan mengundi kerana jasa yang telah mereka perolehi, bukan kerana kekayaan yang mereka nikmati. Mereka mengundi demi memastikan bangsa mereka berpeluang memiliki lebih kuasa. Khidmat wakil rakyat bukan maksud yang sebenar. 

Rang Undang-undang Agama Islam di Tarik Balik !

Dibawah ini merupakan rang undang-undang wilayah persekutuan 2013 yang ditarik balik kerana desakan orang-orang kafir

Kalah sebelum berjuang... fasa 107(b)

D.R. 1/2013

RANG UNDANG-UNDANG PENTADBIRAN AGAMA ISLAM

(WILAYAH-WILAYAH PERSEKUTUAN) 2013

SUSUNAN FASAL

BAHAGIAN I

PERMULAAN

Fasal

1. Tajuk ringkas, pemakaian dan permulaan kuat kuasa

2. Tafsiran

3. Kecualian prerogatif

BAHAGIAN II

MAJLIS AGAMA ISLAM WILAYAH PERSEKUTUAN

4. Penubuhan Majlis

5. Identiti di sisi undang-undang dan kuasa am Majlis

6. Majlis hendaklah membantu dan menasihati Yang di-Pertuan Agong

7. Kewajipan Majlis terhadap kemajuan ekonomi dan sosial orang Islam

8. Kuasa untuk menubuhkan syarikat

9. Kuasa untuk meminjam

10. Keanggotaan Majlis

11. Penamatan pelantikan

12. Pembatalan pelantikan

13. Penyiaran pelantikan, dan penamatan dan pembatalan pelantikan, dalam 

Warta

14. Kawalan oleh Pengerusi

15. Setiausaha Majlis

16. Kehadiran bukan anggota dalam mesyuarat Majlis2 Rang Undang-Undang

Fasal

17. Mempengerusikan mesyuarat

18. Kuorum

19. Penjalanan urusan

20. Memanggil mesyuarat

21. Minit mesyuarat

22. Aturan urusan mesyuarat

23. Salinan terperaku bagi ketetapan

24. Permohonan cuti oleh Pengerusi dan anggota lain

25. Tindakan dalam hal yang perlu disegerakan

26. Jawatankuasa

27. Pewakilan kewajipan atau kuasa Majlis

28. Pelantikan Ketua Pegawai Eksekutif

29. Pelantikan pegawai dan pekhidmat Majlis

30. Kerahsiaan

31. Pekhidmat awam

32. Majlis boleh menentukan tatacaranya sendiri

BAHAGIAN III

MUFTI, JAWATANKUASA FATWA DAN FATWA BERHUBUNG DENGAN 

PERKARA YANG MENYENTUH KEPENTINGAN NEGARA

33. Pelantikan Mufti dan Timbalan Mufti

34. Fungsi Mufti

35. Jawatankuasa Fatwa

36. Kuasa Jawatankuasa Fatwa untuk membuat fatwa

37. Tatacara membuat fatwa

38. Fatwa yang disiarkan dalam Warta adalah mengikat

39. Pindaan, ubah suaian atau pembatalan fatwa

40. Fatwa berhubung dengan perkara yang menyentuh kepentingan negara

41. Menerima pakai nasihat dan syor Jawatankuasa Fatwa KebangsaanPentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

3

Fasal

42. Meminta pendapat daripada Jawatankuasa Fatwa

43. Qaul muktamad yang hendaklah diikuti

BAHAGIAN IV

MAHKAMAH SYARIAH DAN MAHKAMAH RAYUAN SYARIAH

44. Penubuhan Mahkamah Syariah dan Mahkamah Rayuan Syariah

45. Pelantikan Ketua Hakim Syarie

46. Pelantikan Hakim Mahkamah Rayuan Syariah

47. Pelantikan Hakim Mahkamah Tinggi Syariah 

48. Pelantikan Hakim Mahkamah Rendah Syariah

49. Kod etika Hakim Syarie dan Hakim Mahkamah Rayuan Syariah

50. Ketua Pendaftar, Pendaftar, Timbalan Pendaftar dan Penolong Pendaftar

51. Bidang kuasa Mahkamah Tinggi Syariah

52. Bidang kuasa Mahkamah Rendah Syariah

53. Rayuan kepada Mahkamah Tinggi Syariah

54. Permohonan untuk mendapatkan kebenaran merayu

55. Perakuan pewarisan

56. Bidang kuasa pengawasan dan penyemakan Mahkamah Tinggi Syariah

57. Bidang kuasa Mahkamah Rayuan Syariah

58. Bidang kuasa pengawasan dan penyemakan Mahkamah Rayuan Syariah 

59. Keanggotaan Mahkamah Rayuan Syariah

60. Keputusan Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah ikut majoriti

61. Penerusan prosiding di Mahkamah Rayuan Syariah walaupun Hakim 

tiada

62. Mahkamah terbuka

63. Bahasa

64. Tindakan bersaling

65. Perlindungan Hakim, pegawai Mahkamah, dsb.

66. Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah

67. Arahan Amalan4 Rang Undang-Undang

BAHAGIAN V

PENDAKWAAN DAN PERWAKILAN

Fasal

68. Ketua Pendakwa Syarie dan Pendakwa Syarie

69. Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama dan Pegawai Penguat Kuasa 

Agama

70. Peguam Syarie

BAHAGIAN VI

PERUNTUKAN KEWANGAN

Baitulmal dan tatacara kewangan Majlis

71. Penubuhan Baitulmal

72. Anggaran pendapatan dan perbelanjaan

73. Perbelanjaan Majlis

74. Akaun bank

75. Akaun dan laporan tahunan

Zakat dan fi trah

76. Kuasa Majlis untuk memungut dan mengagihkan zakat dan fi trah

77. Kuasa untuk membuat peraturan-peraturan

78. Rayuan

Wakaf, nazar dan amanah

79. Majlis menjadi pemegang amanah tunggal wakaf, nazar dan amanah

80. Peletakhakan harta wakaf, nazar dan amanah pada Majlis

81. Sekatan bagi pewujudan amanah khairat

82. Pendapatan daripada wakaf dan nazar

83. Modal wakaf dan nazar

84. Pengertian surat cara tentang wakaf atau nazar

85. Penyiaran senarai harta wakaf, nazar dan amanahPentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

5

Pungutan khairat

Fasal

86. Pungutan khairat

BAHAGIAN VII

MASJID

87. Majlis menjadi pemegang amanah tunggal bagi masjid dan tanah yang 

berkaitan

88. Sekatan tentang penubuhan masjid dan penalti

89. Penubuhan masjid

90. Penyenggaraan masjid dan kawasannya

91. Pelantikan Pegawai Masjid

92. Tauliah Pegawai Masjid

93. Tempoh jawatan Pegawai Masjid

94. Kawalan dan arahan ke atas Pegawai Masjid

95. Jawatankuasa Kariah

96. Pengecualian masjid

BAHAGIAN VIII

PEMELUKAN AGAMA ISLAM

97. Kehendak-kehendak bagi pemelukan agama Islam

98. Saat memeluk agama Islam

99. Tugas dan kewajipan mualaf

100. Pelantikan Ketua Pendaftar Mualaf dan Pendaftar Mualaf

101. Pendaftaran mualaf

102. Perakuan Memeluk Agama Islam

103. Pengiktirafan mualaf sebagai orang Islam

104. Penentuan sama ada orang yang tidak didaftarkan ialah seorang mualaf

105. Kesalahan memberikan maklumat palsu

106. Kuasa untuk membuat peraturan-peraturan

107. Keupayaan untuk memeluk agama Islam 6 Rang Undang-Undang

BAHAGIAN IX

PENDIDIKAN AGAMA ISLAM

Fasal

108. Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama Islam

109. Kesalahan mengajar agama Islam atau apa-apa perkara tentang agama 

Islam tanpa tauliah

110. Sekolah agama Islam

111. Pengecualian

BAHAGIAN X

AM

112. Kuasa am untuk membuat peraturan-peraturan

113. Hukum Syarak

BAHAGIAN XI

PEMANSUHAN, KECUALIAN DAN PERALIHAN

114. Pemansuhan

115. Kecualian dan peralihan

116. Keberterusan prosiding sivil dan jenayah

JADUALPentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

7

RANG UNDANG-UNDANG

b e r n a m a

Suatu Akta bagi mengadakan peruntukan baru tentang pentadbiran 

agama Islam, penubuhan dan bidang kuasa Mahkamah Syariah, 

penubuhan dan fungsi Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan 

dan perkara-perkara lain yang berhubungan dengannya.

 [ ]

DIPERBUAT oleh Parlimen Malaysia seperti yang berikut:

BAHAGIAN I

PERMULAAN

Tajuk ringkas, pemakaian dan permulaan kuat kuasa

1. (1) Akta ini bolehlah dinamakan Akta Pentadbiran Agama 

Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 2013.

 (2) Akta ini terpakai hanya bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan 

Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya.

 (3) Akta ini mula berkuat kuasa pada tarikh yang ditetapkan oleh 

Yang di-Pertuan Agong melalui pemberitahuan dalam Warta; dan 

Yang di-Pertuan Agong boleh menetapkan tarikh yang berlainan 

bagi permulaan kuat kuasa peruntukan yang berlainan dalam Akta 

ini.8 Rang Undang-Undang

Tafsiran

2. (1) Dalam Akta ini, melainkan jika konteksnya menghendaki 

makna yang lain—

 "Akta terdahulu" ertinya Akta Pentadbiran Undang-Undang 

Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1993 [Akta 505];

 "anak kariah" ertinya seseorang yang tinggal tetap atau pada 

kelazimannya bermukim dalam sesuatu kariah masjid;

 "Baitulmal" ertinya kumpulan wang yang ditubuhkan di bawah 

seksyen 71;

 "Hakim" atau "Hakim Syarie" ertinya Hakim Mahkamah Tinggi 

Syariah atau Mahkamah Rendah Syariah, mengikut mana-mana 

yang berkenaan, yang dilantik di bawah subseksyen 47(1) atau 

48(1);

 "Hakim Mahkamah Rayuan Syariah" ertinya Hakim Mahkamah 

Rayuan Syariah yang dilantik di bawah subseksyen 46(1);

 "Hukum Syarak" ertinya Hukum Syarak mengikut Mazhab 

Shafie, atau mengikut mana-mana satu Mazhab Hanafi, Maliki 

atau Hanbali;

 "Jawatankuasa Fatwa" ertinya Jawatankuasa Fatwa yang 

ditubuhkan di bawah seksyen 35;

 "Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan" ertinya Jawatankuasa Fatwa 

Kebangsaan yang ditubuhkan oleh Majlis Raja-Raja di bawah 

peraturan 11 Peraturan Majlis Kebangsaan bagi Hal Ehwal Ugama 

Islam Malaysia;

 "Jawatankuasa Kariah" ertinya Jawatankuasa Kariah yang 

ditubuhkan melalui peraturan-peraturan yang dibuat di bawah 

seksyen 95;

 "kariah masjid", yang berhubungan dengan sesuatu masjid, 

ertinya kawasan yang di dalamnya sesuatu masjid itu terletak;

 "Ketua Hakim Syarie" ertinya Ketua Hakim Syarie yang dilantik 

di bawah subseksyen 45(1);Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

9

 "Ketua Pegawai Eksekutif" ertinya Ketua Pegawai Eksekutif 

Majlis yang dilantik di bawah subseksyen 28(1);

 "Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama" ertinya pegawai yang 

dilantik sebagai Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama di bawah 

subseksyen 69(1);

 "Ketua Pendakwa Syarie" ertinya pegawai yang dilantik sebagai 

Ketua Pendakwa Syarie di bawah subseksyen 68(1);

 "Mahkamah" ertinya Mahkamah Rendah Syariah atau Mahkamah 

Tinggi Syariah, mengikut mana-mana yang berkenaan, yang 

ditubuhkan di bawah subseksyen 44(1) atau (2);

 "Mahkamah Rayuan Syariah" ertinya Mahkamah Rayuan Syariah 

yang ditubuhkan di bawah subseksyen 44(3);

 "Mahkamah Sivil" ertinya mana-mana mahkamah yang ditubuhkan 

di bawah Perkara 121 Perlembagaan Persekutuan;

 "Mahkamah Syariah" ertinya Mahkamah Rendah Syariah atau 

Mahkamah Tinggi Syariah, mengikut mana-mana yang berkenaan, 

yang ditubuhkan di bawah subseksyen 44(1) atau (2);

 "Majlis" ertinya Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan yang 

ditubuhkan di bawah subseksyen 4(1);

 "Majlis terdahulu" ertinya Majlis Agama Islam Wilayah 

Persekutuan yang ditubuhkan di bawah Akta terdahulu;

 "masjid" ertinya bangunan—

 (a) yang digunakan bagi sembahyang Jumaat dan sembahyang 

lain dan kegiatan yang disuruh, disyorkan atau dibenarkan 

oleh agama Islam; dan

 (b) yang penggunaannya sebagai yang sedemikian dibenarkan 

oleh Majlis di bawah seksyen 89,

dan termasuklah mana-mana surau, madrasah atau bangunan lain 

yang ditetapkan oleh Majlis sebagai masjid di bawah seksyen 

itu;10 Rang Undang-Undang

 "Menteri" ertinya Menteri yang bertanggungjawab bagi pentadbiran 

agama Islam di Wilayah-Wilayah Persekutuan;

 "mualaf" ertinya orang yang memeluk agama Islam yang disebut 

di dalam seksyen 98;

 "Mufti" ertinya orang yang dilantik menjadi Mufti bagi WilayahWilayah Persekutuan di bawah subseksyen 33(1), dan termasuklah 

Timbalan Mufti;

 "nazar" ertinya ikrar yang dilafazkan untuk melakukan sesuatu 

perbuatan bagi apa-apa maksud yang dibenarkan oleh Hukum 

Syarak;

 "nazar am" ertinya sesuatu nazar yang dimaksudkan keseluruhannya 

atau sebahagiannya bagi faedah masyarakat Islam pada amnya atau 

mana-mana bahagian masyarakat Islam, dan bukan bagi individu 

atau individu-individu;

 "Negeri" termasuklah Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala 

Lumpur, Labuan dan Putrajaya;

 "orang Islam" ertinya seseorang yang menganut agama Islam 

dan termasuklah—

 (a) seseorang yang salah seorang atau kedua-dua ibu bapanya, 

pada masa kelahiran orang itu, ialah orang Islam;

 (b) seseorang yang dibesarkan atas asas bahawa dia ialah 

orang Islam; 

 (c) seseorang yang telah memeluk agama Islam mengikut 

kehendak seksyen 97; 

 (d) seseorang yang lazimnya dikenali sebagai orang Islam; 

atau

 (e) seseorang yang ditunjukkan sebagai telah menyatakan, 

dalam hal keadaan yang dia terikat di sisi undangundang untuk menyatakan yang benar, bahawa dia ialah 

orang Islam, sama ada pernyataan itu secara lisan atau 

bertulis;Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

11

 "Pegawai Masjid" ertinya Imam, Imam Ratib, Bilal, Pembantu 

Bilal atau mana-mana orang yang memegang sesuatu jawatan 

dengan apa-apa nama, stail atau gelaran sebagaimana yang 

diberikan dari semasa ke semasa oleh Majlis berhubung dengan 

pengurusan sesuatu masjid;

 "Pegawai Penguat Kuasa Agama" ertinya pegawai yang 

dilantik sebagai Pegawai Penguat Kuasa Agama di bawah 

subseksyen 69(1);

 "Peguam Syarie" ertinya orang yang diterima masuk sebagai 

Peguam Syarie di bawah seksyen 70;

 "Pendakwa Syarie" ertinya pegawai yang dilantik di bawah 

subseksyen 68(3);

 "Pengerusi" ertinya Pengerusi Majlis yang dilantik di bawah 

seksyen 10;

 "Setiausaha" ertinya Setiausaha Majlis yang disebut dalam 

subseksyen 15(1);

 "wakaf" ertinya—

(a) penyerahan kekal hakmilik mana-mana harta yang 

daripadanya apa-apa faedah, keuntungan atau kepentingan 

boleh dinikmati;

(b) penyerahan kekal apa-apa faedah, keuntungan atau 

kepentingan yang boleh dinikmati daripada apa-apa 

harta; atau

(c) penyediaan kepakaran dan perkhidmatan yang daripadanya 

apa-apa faedah, keuntungan atau kepentingan boleh 

dinikmati,

sama ada sebagai wakaf am atau wakaf khas mengikut Hukum 

Syarak tetapi tidak termasuk amanah sebagaimana yang ditakrifkan 

di bawah Akta Pemegang Amanah 1949 [Akta 208];

 "wakaf am" ertinya apa-apa wakaf yang diwujudkan bagi maksud 

kebajikan dan khairat umum mengikut Hukum Syarak;12 Rang Undang-Undang

 "wakaf khas" ertinya apa-apa wakaf yang diwujudkan bagi 

maksud khusus sama ada ditentukan oleh waqif atau Majlis dan 

hendaklah mengikut Hukum Syarak;

 "waqif" ertinya orang yang mewujudkan suatu wakaf.

 (2) Semua perkataan dan ungkapan yang digunakan dalam Akta 

ini dan tidak ditakrifkan dalam Akta ini tetapi ditakrifkan dalam 

Bahagian I Akta Tafsiran 1948 dan 1967 [Akta 388] hendaklah 

masing-masing mempunyai erti yang diberikan kepadanya dalam 

Bahagian itu setakat yang erti itu tidak bercanggah dengan Hukum 

Syarak. 

 (3) Bagi mengelakkan keraguan tentang identiti atau pentafsiran 

perkataan dan ungkapan yang digunakan dalam Akta ini yang 

disenaraikan dalam Jadual, rujukan bolehlah dibuat kepada 

tulisan Arab bagi perkataan dan ungkapan itu yang ditunjukkan 

bersetentangan dengannya dalam Jadual itu.

Kecualian prerogatif

3. Kecuali sebagaimana yang diperuntukkan dengan nyata dalam 

Akta ini, tiada apa-apa jua yang terkandung dalam Akta ini boleh 

mengurangkan atau menyentuh hak dan kuasa Yang di-Pertuan 

Agong sebagai Ketua Agama Islam di dalam Wilayah-Wilayah 

Persekutuan sebagaimana yang ditetapkan dan dinyatakan dalam 

Perlembagaan Persekutuan.

BAHAGIAN II

MAJLIS AGAMA ISLAM WILAYAH PERSEKUTUAN

Penubuhan Majlis

4. (1) Suatu badan yang dikenali sebagai "Majlis Agama Islam 

Wilayah Persekutuan" ditubuhkan untuk membantu dan menasihati 

Yang di-Pertuan Agong dalam perkara berhubung dengan agama 

Islam.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

13

 (2) Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan yang ditubuhkan 

menurut kuasa Akta terdahulu sebaik sebelum permulaan 

kuat kuasa seksyen ini hendaklah, pada permulaan kuat kuasa 

seksyen ini, disifatkan sebagai Majlis yang ditubuhkan di bawah 

subseksyen (1).

Identiti di sisi undang-undang dan kuasa am Majlis

5. (1) Majlis hendaklah menjadi suatu pertubuhan perbadanan 

yang kekal turun-temurun dan mempunyai suatu meterai perbadanan 

yang hendaklah mengandungi apa-apa tanda yang diluluskan oleh 

Majlis dan meterai itu boleh, dari semasa ke semasa, dipecahkan, 

ditukar, diubah atau dibuat baru sebagaimana yang difikirkan patut 

oleh Majlis, dan, sehingga suatu meterai diadakan oleh Majlis, 

meterai Majlis terdahulu bolehlah digunakan sebagai meterai 

perbadanan Majlis.

 (2) Majlis boleh membawa guaman dan dibawa guaman 

terhadapnya atas nama perbadanannya.

 (3) Tertakluk kepada dan bagi maksud Akta ini, Majlis boleh, 

atas apa-apa terma yang disifatkannya patut mengikut Hukum 

Syarak—

(a) membuat kontrak; dan 

(b) berkenaan dengan tiap-tiap jenis harta alih dan tak alih 

dan kepentingan mengenai harta alih dan tak alih bagi 

tiap-tiap perihalan—

(i) memperoleh, membeli dan mengambil harta dan 

kepentingan itu; dan

 (ii) memegang, menikmati, memindahhakkan, 

menyerahhakkan, menyerahkan, memulangkan, 

menggadai, menggadai janji, mendemis, 

menyerahhak semula, memindahkan atau selainnya 

melupuskan, atau membuat apa-apa urusan 

mengenai, harta itu dan apa-apa kepentingan 

mengenai harta itu yang terletak hak pada 

Majlis.

 (4) Majlis hendaklah mempunyai kuasa untuk bertindak sebagai 

wasi sesuatu wasiat atau sebagai pentadbir harta pusaka seseorang 

si mati atau sebagai pemegang amanah mana-mana amanah.14 Rang Undang-Undang

 (5) Majlis hendaklah mempunyai apa-apa kuasa selanjutnya 

dan menjalankan apa-apa kewajipan yang diberikan kepadanya 

oleh Akta ini atau mana-mana Akta lain.

Majlis hendaklah membantu dan menasihati Yang di-Pertuan 

Agong

6. Majlis hendaklah membantu dan menasihati Yang di-Pertuan 

Agong berkenaan dengan semua perkara berhubung dengan agama 

Islam di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan, kecuali perkaraperkara Hukum Syarak dan berhubung dengan pentadbiran keadilan, 

dan dalam semua perkara sedemikian hendaklah menjadi pihak 

berkuasa utama di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan selepas 

Yang di-Pertuan Agong, kecuali jika diperuntukkan selainnya 

dalam Akta ini.

Kewajipan Majlis terhadap kemajuan ekonomi dan sosial 

orang Islam

7. (1) Menjadi kewajipan Majlis untuk menggalakkan, mendorong, 

memudahkan dan mengusahakan kemajuan ekonomi dan sosial 

masyarakat Islam di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan selaras 

dengan Hukum Syarak.

 (2) Bagi maksud menunaikan kewajipannya di bawah 

subseksyen (1), Majlis hendaklah mempunyai kuasa—

 (a) untuk menjalankan segala aktiviti yang tidak melibatkan 

apa-apa unsur yang tidak dibenarkan oleh agama 

Islam, khususnya memajukan perusahaan komersial 

dan perindustrian, yang penjalanannya ternyata kepada 

Majlis adalah perlu, berfaedah atau menyenangkan 

bagi atau berkaitan dengan penunaian kewajipan yang 

sedemikian, termasuklah membuat, memasang, memproses, 

membungkus, menggred dan memasarkan keluaran;

 (b) untuk menggalakkan penjalanan apa-apa aktiviti sedemikian 

oleh badan atau orang lain, dan bagi maksud itu 

untuk menubuhkan atau memperkembangkan, atau 

menggalakkan penubuhan atau perkembangan, badan 

lain untuk menjalankan apa-apa aktiviti sedemikian sama 

ada di bawah kawalan sepenuhnya atau kawalan separa Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

15

oleh Majlis atau secara bebas, dan untuk memberikan 

bantuan kepada badan atau orang lain itu yang ternyata 

kepada Majlis mempunyai kemudahan untuk menjalankan 

apa-apa aktiviti sedemikian, termasuklah pemberian 

bantuan kewangan dengan cara pemberian pinjaman atau 

selainnya; 

 (c) untuk menjalankan apa-apa aktiviti sedemikian bersamasama dengan badan atau orang lain, termasuklah jabatan 

atau pihak berkuasa Kerajaan Persekutuan atau Kerajaan 

Negeri, atau sebagai ejen pengurus atau selainnya bagi 

pihak Kerajaan Persekutuan;

 (d) untuk melabur dalam apa-apa pelaburan yang dibenarkan 

sebagaimana yang ditakrifkan oleh Akta Pemegang 

Amanah 1949, dan melupuskan pelaburan itu atas apaapa terma dan syarat sebagaimana yang ditentukan oleh 

Majlis; 

 (e) untuk menubuhkan apa-apa skim bagi pemberian pinjaman 

daripada Baitulmal kepada individu beragama Islam bagi 

maksud pendidikan tinggi;

 (f) untuk menubuhkan, menyenggarakan dan mengawal sekolah 

Islam, institusi pengajian Islam dan institusi latihan dan 

penyelidikan Islam; 

 (g) untuk menubuhkan, menyenggarakan dan menguruskan 

rumah kebajikan, tempat perlindungan dan pusat pemulihan; 

dan

 (h) untuk melakukan segala perbuatan yang difikirkan oleh 

Majlis dikehendaki atau suai manfaat.

Kuasa untuk menubuhkan syarikat

8. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, 

menubuhkan syarikat di bawah Akta Syarikat 1965 [Akta 125] 

untuk menjalankan apa-apa aktiviti Majlis dalam melaksanakan 

kewajipan dan kuasanya di bawah seksyen 7.

 (2) Tiap-tiap syarikat yang ditubuhkan atau berupa sebagai 

ditubuhkan oleh Majlis di bawah Akta Syarikat 1965 sebaik 

sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini, hendaklah, pada 

permulaan kuat kuasa seksyen ini, disifatkan telah ditubuhkan 

dengan sah dan hendaklah terus wujud seolah-olah syarikat itu 

telah ditubuhkan oleh Majlis di bawah subseksyen (1).16 Rang Undang-Undang

 (3) Apa-apa pembiayaan atau bantuan kewangan yang 

diberikan oleh Majlis kepada sesuatu syarikat yang disebut dalam 

subseksyen (2) hendaklah disifatkan telah diberikan dengan sah 

di bawah subseksyen 7(2).

Kuasa untuk meminjam

9. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Menteri Kewangan dan 

atas apa-apa terma dan syarat yang ditentukan oleh Menteri 

Kewangan, meminjam apa-apa jumlah wang yang diperlukannya 

untuk menunaikan mana-mana fungsinya di bawah Akta ini.

 (2) Jumlah wang yang dipinjam di bawah subseksyen (1) 

hendaklah dibayar ke dalam Baitulmal.

Keanggotaan Majlis

10. (1) Majlis hendaklah terdiri daripada anggota yang 

berikut:

 (a) Pengerusi, yang hendaklah dilantik oleh Yang di-Pertuan 

Agong atas nasihat Perdana Menteri;

 (b) Ketua Pengarah Jabatan Kemajuan Islam Malaysia sebagai

Timbalan Pengerusi;

 (c) Ketua Setiausaha Negara atau wakilnya;

 (d) Peguam Negara atau wakilnya;

 (e) Mufti;

 (f) Ketua Polis Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur atau 

wakilnya; 

 (g) Datuk Bandar Kuala Lumpur atau wakilnya; dan

 (h) tidak lebih daripada lapan belas orang anggota lain 

yang hendaklah dilantik oleh Yang di-Pertuan Agong 

atas nasihat Menteri, sekurang-kurangnya enam orang 

daripada mereka hendaklah orang yang arif dalam Hukum 

Syarak.

 (2) Anggota Majlis yang dilantik di bawah perenggan (1)(a)

dan (h) hendaklah memegang jawatan selama tempoh yang tidak 

melebihi tiga tahun.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

17

 (3) Seseorang anggota Majlis yang telah habis tempoh jawatannya 

adalah layak dilantik semula.

 (4) Jika orang yang memegang jawatan yang dinyatakan dalam 

perenggan (1)(c), (d), (f) atau (g) bukan seorang Islam, wakil 

orang itu hendaklah seorang orang Islam dan hendaklah menjadi 

anggota bagi menggantikan orang itu.

 (5) Tiap-tiap orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa 

seksyen ini telah dilantik sebagai Pengerusi, Timbalan Pengerusi 

dan anggota Majlis terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat 

kuasa seksyen ini dan tertakluk kepada Akta ini, terus menjadi 

Pengerusi, Timbalan Pengerusi dan anggota Majlis masing-masing 

sehingga habis tempoh pelantikannya.

Penamatan pelantikan

11. Pelantikan seseorang anggota Majlis yang dilantik hendaklah 

tamat—

 (a) apabila dia mati;

 (b) jika dia meletakkan jawatannya dengan surat yang 

dialamatkan kepada Yang di-Pertuan Agong melalui 

Pengerusi, atau dalam hal Pengerusi, dengan surat yang 

dialamatkan kepada Yang di-Pertuan Agong melalui 

Menteri; atau

 (c) jika dia tidak ada di Malaysia, tanpa kebenaran bertulis 

daripada Pengerusi, selama tempoh melebihi enam 

bulan.

Pembatalan pelantikan

12. Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Menteri, membatalkan 

pelantikan mana-mana anggota Majlis yang dilantik jika—

 (a) kelakuan anggota itu, sama ada yang berkaitan dengan 

kewajipannya sebagai anggota atau selainnya, adalah 

kelakuan yang memburukkan nama Majlis; 

 (b) anggota itu telah menjadi tidak berupaya untuk menjalankan 

kewajipannya dengan sempurna sebagai anggota 

Majlis; 18 Rang Undang-Undang

 (c) anggota itu telah tidak menghadiri tiga mesyuarat Majlis 

secara berturut-turut tanpa alasan yang mencukupi pada 

pendapat Pengerusi atau, dalam hal Pengerusi, tanpa 

kebenaran Menteri; 

 (d) anggota itu telah bertindak bertentangan dengan kepentingan 

Majlis; atau

 (e) anggota itu ialah seorang bankrap.

Penyiaran pelantikan, dan penamatan dan pembatalan 

pelantikan, dalam Warta

13. Pelantikan di bawah seksyen 10, dan penamatan dan pembatalan 

pelantikan di bawah seksyen 11 dan 12, hendaklah disiarkan 

dalam Warta.

Kawalan oleh Pengerusi

14. Pengerusi hendaklah menjalankan kawalan ke atas 

segala pertimbangtelitian dan prosiding Majlis dan hendaklah 

bertanggungjawab bagi penjalanannya yang sepatutnya dan 

teratur.

Setiausaha Majlis

15. (1) Pengarah Jabatan Agama Islam Wilayah Persekutuan 

hendaklah menjadi Setiausaha Majlis. 

 (2) Tertakluk kepada apa-apa arahan yang diberikan oleh 

Pengerusi kepadanya, Setiausaha hendaklah bertanggungjawab ke 

atas semua surat-menyurat dan dokumen Majlis, dan hendaklah 

dalam apa-apa hal lain menjalankan tugas yang dikenakan ke atasnya 

oleh Akta ini atau yang diberikan kepadanya oleh Pengerusi. 

 (3) Setiausaha berhak menghadiri semua mesyuarat Majlis dan 

mengambil bahagian dalam pertimbangtelitiannya, tetapi tidak 

berhak mengundi. Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

19

Kehadiran bukan anggota dalam mesyuarat Majlis

16. (1) Jika seseorang anggota Majlis di bawah perenggan 10(1)(c), 

(d), (e), (f), (g) atau subseksyen 10(4) tidak dapat menghadiri 

mana-mana mesyuarat Majlis, anggota itu boleh diwakili oleh 

seorang pegawai beragama Islam daripada Jabatan yang sama 

dengannya dalam mesyuarat itu.

 (2) Pengerusi boleh mengundang mana-mana orang yang bukan 

anggota Majlis untuk hadir dalam mana-mana mesyuarat Majlis 

jika urusan di hadapan mesyuarat itu menyebabkan kehadiran 

orang itu diperlukan.

 (3) Seorang wakil anggota yang disebut di bawah subseksyen (1) 

dan seseorang yang diundang di bawah subseksyen (2) berhak 

mengambil bahagian dalam pertimbangtelitian Majlis tetapi tidak 

berhak mengundi.

Mempengerusikan mesyuarat

17. (1) Pengerusi, atau semasa ketidakhadirannya, Timbalan 

Pengerusi, hendaklah mempengerusikan semua mesyuarat 

Majlis.

 (2) Jika Pengerusi dan Timbalan Pengerusi tidak hadir dalam 

sesuatu mesyuarat, anggota yang hadir hendaklah memilih seorang 

daripada kalangan anggota-anggota itu untuk mempengerusikan 

mesyuarat itu.

Kuorum

18. Tiada urusan, kecuali mengenai penangguhan, boleh dilakukan 

dalam sesuatu mesyuarat, dan tiada ketetapan atau tindakan Majlis 

yang dibuat atau dilaksanakan dalam sesuatu mesyuarat adalah 

sah, melainkan jika sekurang-kurangnya satu pertiga daripada 

anggotanya, termasuklah orang yang mempengerusikan mesyuarat, 

hadir dalam mesyuarat itu.20 Rang Undang-Undang

Penjalanan urusan

19. (1) Kecuali sebagaimana yang diperuntukkan dengan nyata 

selainnya oleh Akta ini, semua urusan Majlis hendaklah dijalankan 

dalam mesyuarat Majlis yang diadakan secara berkala dan hendaklah 

dibereskan melalui ketetapan majoriti anggota yang hadir dan 

berhak mengundi.

 (2) Ketetapan secara bertulis yang ditandatangani oleh semua 

anggota Majlis hendaklah, melainkan jika dalam mana-mana hal 

atau golongan hal khas diarahkan selainnya oleh Yang di-Pertuan 

Agong, mempunyai kesan yang sama seperti ketetapan yang 

diluluskan dengan sewajarnya di bawah subseksyen (1).

Memanggil mesyuarat

20. (1) Mesyuarat Majlis hendaklah diadakan dengan tetap 

sehingga tidak lebih daripada tiga bulan kalendar boleh berlalu 

antara satu mesyuarat dengan mesyuarat yang berikutnya.

 (2) Semua mesyuarat Majlis hendaklah dipanggil oleh 

Setiausaha. 

 (3) Pengerusi boleh, pada bila-bila masa, mengarahkan Setiausaha 

memanggil mesyuarat.

 (4) Mana-mana empat orang anggota Majlis boleh pada bila-bila 

masa secara bertulis menghendaki Setiausaha memanggil mesyuarat 

Majlis dengan syarat mereka memaklumkan Setiausaha maksud 

yang baginya mereka menghendaki mesyuarat itu dipanggil.

 (5) Setiausaha hendaklah memanggil mesyuarat dalam 

tempoh empat belas hari dari tarikh penerimaan arahan di bawah 

subseksyen (3) atau kehendak di bawah subseksyen (4).

 (6) Sekurang-kurangnya tujuh hari notis secara bertulis hendaklah 

diberikan bagi mana-mana mesyuarat, tetapi Pengerusi boleh, jika 

dia berpendapat bahawa ada keperluan mendesak untuk memanggil 

suatu mesyuarat dengan notis yang lebih singkat, mengarahkan 

supaya kehendak notis tujuh hari itu diketepikan.

 (7) Notis mesyuarat boleh dihantar melalui pos, faksimile atau 

e-mel.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

21

 (8) Notis yang dihantar kepada seseorang anggota Majlis 

melalui pos hendaklah dialamatkan ke tempat tinggalnya yang 

terakhir diketahui dan hendaklah disifatkan telah disampaikan 

mengikut penjalanan biasa pos.

 (9) Notis yang dihantar kepada seseorang anggota Majlis 

melalui faksimile hendaklah dihantar kepada nombor faksimile 

yang diberikan oleh anggota itu secara bertulis kepada Setiausaha 

dan notis itu hendaklah disifatkan telah diterima oleh anggota itu 

apabila kod panggilan balik diterima oleh Setiausaha.

 (10) Notis yang dihantar kepada seseorang anggota Majlis 

melalui e-mel hendaklah dihantar ke alamat e-mel yang diberikan 

oleh anggota itu kepada Setiausaha secara bertulis dan notis itu 

hendaklah disifatkan telah diterima oleh anggota itu—

 (a) jika pentadbir e-mel yang berkenaan memaklumkan bahawa 

e-mel itu sudah berjaya dihantar; atau 

 (b) jika tidak ada makluman daripada pentadbir e-mel bahawa 

e-mel itu telah tidak berjaya dihantar.

 (11) Tiada notis mesyuarat diperlukan dalam hal anggota Majlis 

yang sedang berada di luar Malaysia.

Minit mesyuarat

21. (1) Setiausaha hendaklah menyimpan minit segala mesyuarat 

Majlis.

 (2) Tertakluk kepada subseksyen (4), minit mesyuarat yang 

terdahulu hendaklah dibaca dan disahkan, tertakluk kepada apaapa pindaan yang diperlukan, pada tiap-tiap mesyuarat.

 (3) Minit itu hendaklah dicatatkan dalam buku minit Majlis 

dan hendaklah mengandungi rekod kata demi kata penuh bagi 

tiap-tiap ketetapan yang dibuat oleh Majlis.

 (4) Sebelum sesuatu minit mesyuarat yang terdahulu boleh dibaca 

dan disahkan pada tiap-tiap mesyuarat di bawah subseksyen (2), 

suatu salinan draf minit itu hendaklah dihantar kepada Yang 

di-Pertuan Agong untuk perkenannya dengan secepat yang dapat 

dilaksanakan selepas setiap mesyuarat Majlis yang berhubungan 22 Rang Undang-Undang

dengan draf minit itu; dan jika minit itu dipinda semasa minit itu 

disahkan oleh mesyuarat, Yang di-Pertuan Agong hendaklah dengan 

serta-merta dimaklumkan tentang pindaan yang dibuat itu.

 (5) Tiada keputusan yang dibuat dalam mana-mana mesyuarat 

Majlis boleh diambil tindakan sehingga minit mesyuarat itu 

disahkan atau, jika tindakan dikehendaki diambil sebelum minit itu 

disahkan, Yang di-Pertuan Agong telah menandakan perkenannya 

secara bertulis bagi tindakan itu diambil.

Aturan urusan mesyuarat

22. (1) Pengerusi hendaklah menentukan aturan urusan 

mesyuarat.

 (2) Pengerusi boleh menentukan aturan anggota Majlis boleh 

berucap dalam mesyuarat dan boleh pada bila-bila masa menghendaki 

mana-mana anggota berhenti berucap dalam mesyuarat.

 (3) Pengerusi hendaklah mempunyai undi pemutus jika terdapat 

persamaan undi bagi apa-apa ketetapan.

Salinan terperaku bagi ketetapan

23. Suatu salinan apa-apa ketetapan Majlis yang diperakui oleh 

Setiausaha sebagai salinan benar ketetapan itu hendaklah menjadi 

keterangan yang mencukupi mengenainya, dan semua mahkamah 

hendaklah memberikan pengiktirafan kehakiman kepada ketetapan 

itu tanpa bukti tandatangan Setiausaha.

Permohonan cuti oleh Pengerusi dan anggota lain

24. (1) Jika Pengerusi menjangkakan bahawa dia tidak akan 

berada di Malaysia selama tempoh lebih daripada tiga puluh hari, 

dia hendaklah memohon cuti daripada Yang di-Pertuan Agong 

dan Yang di-Pertuan Agong boleh memberikan apa-apa arahan 

sebagaimana yang difikirkannya patut.

 (2) Jika mana-mana anggota Majlis menjangkakan bahawa dia 

tidak akan berada di Malaysia selama tempoh lebih daripada tiga 

puluh hari, dia hendaklah memohon cuti daripada Pengerusi.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

23

Tindakan dalam hal yang perlu disegerakan

25. (1) Dalam apa-apa hal yang perlu disegerakan, Pengerusi 

boleh melakukan atau mengarahkan supaya dilakukan bagi pihak 

Majlis apa-apa tindakan atau perkara yang boleh dilakukan dengan 

sah melalui ketetapan Majlis.

 (2) Jika apa-apa tindakan atau perkara dilakukan menurut 

subseksyen (1), suatu mesyuarat Majlis hendaklah diadakan 

dalam masa tujuh hari selepas itu bagi maksud mengesahkan 

tindakan atau perkara yang dilakukan itu; dan jika Majlis enggan 

mengesahkan tindakan atau perkara yang dilakukan itu, Yang 

di-Pertuan Agong boleh memberikan apa-apa arahan berkenaan 

dengannya sebagaimana yang difikirkannya patut.

Jawatankuasa

26. Majlis boleh menubuhkan apa-apa jawatankuasa untuk 

membantunya dalam menunaikan kewajipannya atau menjalankan 

kuasanya.

Pewakilan kewajipan atau kuasa Majlis

27. (1) Majlis boleh, melalui ketetapan, dan tertakluk kepada 

syarat dan sekatan yang difikirkan patut oleh Majlis, mewakilkan 

penunaian mana-mana kewajipannya atau penjalanan manamana kuasanya kepada Pengerusi, Setiausaha atau mana-mana 

jawatankuasa Majlis.

 (2) Penunaian kewajipan dan penjalanan kuasa menurut 

pewakilan di bawah subseksyen (1) hendaklah tertakluk kepada 

kawalan dan arahan Majlis.

 (3) Pengerusi, Setiausaha atau jawatankuasa yang kepadanya 

pewakilan dibuat di bawah subseksyen (1) hendaklah memaklumkan 

Majlis tentang semua tindakan dan perkara yang dilakukan olehnya 

menurut pewakilan itu.24 Rang Undang-Undang

Pelantikan Ketua Pegawai Eksekutif

28. (1) Majlis hendaklah melantik seorang Ketua Pegawai 

Eksekutif Majlis daripada kalangan pegawai perkhidmatan awam 

am Persekutuan atas apa-apa terma dan syarat yang difikirkan 

sesuai oleh Majlis.

 (2) Ketua Pegawai Eksekutif hendaklah—

(a) bertanggungjawab dalam membantu Setiausaha dalam 

melaksanakan dasar dan ketetapan Majlis;

 (b) mempunyai kawalan am terhadap pegawai dan pekhidmat 

Majlis; dan

 (c) bertanggungjawab terhadap apa-apa arahan Majlis dari 

semasa ke semasa.

Pelantikan pegawai dan pekhidmat Majlis

29. (1) Majlis boleh melantik atau mengambil kerja apa-apa 

bilangan pegawai dan pekhidmat yang perlu untuk membantunya 

menjalankan fungsi-fungsinya.

 (2) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, 

membuat peraturan-peraturan mengenai syarat perkhidmatan 

pegawai dan pekhidmatnya.

Kerahsiaan

30. Prosiding Majlis hendaklah dirahsiakan dan tiada anggota 

Majlis, termasuklah wakilnya yang disebut dalam seksyen 16, 

pegawai dan pekhidmat Majlis, dan orang yang diundang ke 

sesuatu mesyuarat Majlis, boleh mendedahkan apa-apa perkara 

yang telah berbangkit dalam mana-mana mesyuarat Majlis kepada 

mana-mana orang selain Yang di-Pertuan Agong atau Menteri 

atau mana-mana anggota Majlis melainkan jika dia dibenarkan 

secara nyata oleh Majlis.

Pekhidmat awam

31. Tiap-tiap anggota, pegawai dan pekhidmat Majlis hendaklah 

disifatkan sebagai pekhidmat awam mengikut pengertian Kanun 

Keseksaan [Akta 574].Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

25

Majlis boleh menentukan tatacaranya sendiri

32. Tertakluk kepada peruntukan lain Akta ini, Majlis boleh 

menentukan tatacara dan amalannya sendiri.

BAHAGIAN III

MUFTI, JAWATANKUASA FATWA DAN FATWA BERHUBUNG 

DENGAN PERKARA YANG MENYENTUH KEPENTINGAN NEGARA

Pelantikan Mufti dan Timbalan Mufti

33. (1) Yang di-Pertuan Agong, atas nasihat Menteri, selepas 

berunding dengan Majlis, boleh melantik mana-mana orang yang 

layak dan sesuai untuk menjadi Mufti dan Timbalan Mufti bagi 

Wilayah-Wilayah Persekutuan.

(2) Pelantikan Mufti dan Timbalan Mufti hendaklah disiarkan 

dalam Warta.

 (3) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen 

ini, merupakan Mufti dan Timbalan Mufti bagi Wilayah-Wilayah 

Persekutuan di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan 

kuat kuasa seksyen ini, disifatkan telah dilantik dengan sewajarnya 

di bawah seksyen ini dan hendaklah terus memegang jawatan 

itu. 

Fungsi Mufti

34. Mufti hendaklah membantu dan menasihati Yang di-Pertuan 

Agong berkenaan dengan semua perkara Hukum Syarak, dan dalam 

semua perkara sedemikian hendaklah menjadi pihak berkuasa 

utama di Wilayah-Wilayah Persekutuan selepas Yang di-Pertuan 

Agong, kecuali jika diperuntukkan selainnya dalam Akta ini.

Jawatankuasa Fatwa

35. (1) Suatu jawatankuasa yang dikenali sebagai Jawatankuasa 

Fatwa ditubuhkan.26 Rang Undang-Undang

 (2) Jawatankuasa Fatwa hendaklah terdiri daripada—

 (a) Mufti, sebagai Pengerusi;

 (b) Timbalan Mufti;

 (c) dua orang anggota Majlis yang dinamakan oleh Majlis;

 (d) tidak kurang daripada dua orang dan tidak lebih daripada 

tujuh orang yang layak dan sesuai yang dilantik oleh 

Majlis; dan

 (e) seorang pegawai daripada Jabatan Mufti yang dilantik 

oleh Majlis, sebagai Setiausaha.

 (3) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen 

ini, telah dilantik atau dinamakan sebagai anggota Jawatankuasa 

Perundingan Hukum Syarak yang ditubuhkan di bawah Akta 

terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini 

dan tertakluk kepada Akta ini, disifatkan telah dilantik atau 

dinamakan di bawah seksyen ini dan hendaklah terus menjadi 

anggota Jawatankuasa Fatwa sehingga habis tempoh pelantikannya 

di bawah Akta terdahulu.

 (4) Tertakluk kepada Akta ini, Jawatankuasa Fatwa boleh 

menentukan tatacara dan amalannya sendiri.

Kuasa Jawatankuasa Fatwa untuk membuat fatwa

36. Tertakluk kepada seksyen 40, Jawatankuasa Fatwa hendaklah, 

atas arahan Yang di-Pertuan Agong, dan boleh atas inisiatifnya 

sendiri atau atas permintaan mana-mana orang yang dibuat melalui 

surat yang ditujukan kepada Mufti, membuat suatu fatwa atas 

apa-apa persoalan yang belum selesai atau yang menimbulkan 

pertikaian berhubung dengan Hukum Syarak. 

Tatacara membuat fatwa

37. (1) Sebelum Jawatankuasa Fatwa membuatsuatu fatwa, Mufti 

boleh menyebabkan suatu kajian atau penyelidikan dijalankan 

sebagaimana yang diarahkan olehnya dan suatu kertas kerja 

disediakan.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

27

 (2) Bila mana Jawatankuasa Fatwa bercadang hendak membuat 

suatu fatwa, Mufti hendaklah memanggil suatu mesyuarat 

Jawatankuasa Fatwa bagi maksud membincangkan fatwa yang 

dicadangkan itu.

 (3) Selepas suatu fatwa dibuat oleh Jawatankuasa Fatwa, 

Mufti hendaklah, bagi pihak dan atas nama Jawatankuasa Fatwa, 

membuat syor kepada Yang di-Pertuan Agong untuk mendapatkan 

perkenannya bagi penyiaran fatwa itu dalam Warta.

 (4) Apabila fatwa itu telah diperkenankan oleh Yang di-Pertuan 

Agong, Mufti hendaklah memaklumkan Majlis tentang fatwa itu 

dan selepas itu hendaklah menyebabkan supaya fatwa itu disiarkan 

dalam Warta.

 (5) Sesuatu fatwa yang disiarkan dalam Warta hendaklah 

disertakan dengan pernyataan bahawa fatwa itu dibuat di bawah 

seksyen ini.

 (6) Sesuatu fatwa hendaklah disiarkan dalam bahasa kebangsaan 

dalam tulisan Rumi, tetapi teks fatwa itu dalam tulisan Jawi boleh 

juga disiarkan.

 (7) Apa-apa pernyataan yang dibuat oleh Jawatankuasa Fatwa 

tidak boleh diambil sebagai fatwa melainkan jika pernyataan itu 

disiarkan dalam Warta mengikut subseksyen (4).

Fatwa yang disiarkan dalam Warta adalah mengikat

38. (1) Apabila disiarkan dalam Warta, sesuatu fatwa hendaklah 

mengikat tiap-tiap orang Islam yang berada di Wilayah-Wilayah 

Persekutuan sebagai ajaran agamanya dan hendaklah menjadi 

kewajipannya di sisi agama untuk mematuhi dan berpegang dengan 

fatwa itu melainkan jika dia dibenarkan oleh Hukum Syarak untuk 

tidak mengikut fatwa itu dalam perkara amalan, kepercayaan atau 

pendapat peribadi.

 (2) Sesuatu fatwa hendaklah diiktiraf oleh semua mahkamah 

di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan tentang semua perkara 

yang dinyatakan dalamnya.28 Rang Undang-Undang

Pindaan, ubah suaian atau pembatalan fatwa

39. (1) Jawatankuasa Fatwa boleh meminda, mengubah suai 

atau membatalkan mana-mana fatwa yang telah disiarkan dalam 

Warta di bawah Akta ini atau di bawah Akta terdahulu.

 (2) Sesuatu pindaan, ubah suaian atau pembatalan sesuatu 

fatwa hendaklah disifatkan sebagai suatu fatwa dan seksyen 37, 

kecuali subseksyen 37(5), hendaklah terpakai baginya.

 (3) Sesuatu pindaan, ubah suaian atau pembatalan sesuatu 

fatwa yang disiarkan dalam Warta hendaklah disertakan dengan 

pernyataan bahawa fatwa itu dibuat di bawah subseksyen (1).

Fatwa berhubung dengan perkara yang menyentuh kepentingan 

negara

40. (1) Walau apa pun kuasa Jawatankuasa Fatwa di bawah 

seksyen 36, bila mana Jawatankuasa Fatwa mendapati bahawa 

sesuatu fatwa yang dicadangkan dibuat adalah berhubung dengan 

perkara yang menyentuh kepentingan negara, Jawatankuasa 

Fatwa hendaklah menangguhkan fatwa yang dicadangkan itu dan 

membuat syor kepada Yang di-Pertuan Agong untuk mendapatkan 

perkenannya supaya fatwa yang dicadangkan itu dirujukkan kepada 

Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan, melalui Majlis Raja-Raja.

 (2) Sesuatu fatwa adalah dianggap berhubungan dengan perkara 

yang menyentuh kepentingan negara jika persoalan itu ada hubungan 

dengan apa-apa perkara, dasar, program atau aktiviti yang secara 

langsung menyentuh kepentingan Kerajaan Persekutuan, Kerajaan 

Negeri atau mana-mana kementerian, jabatan atau agensinya.

 (3) Jika Yang di-Pertuan Agong memberikan perkenannya 

di bawah subseksyen (1), Jawatankuasa Fatwa hendaklah merujukkan 

fatwa itu kepada Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan melalui Majlis 

Raja-Raja. 

 (4) Jika Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan menasihatkan atau 

mengesyorkan supaya—

 (a) fatwa yang dicadangkan itu dibuat, dengan atau tanpa 

apa-apa ubah suaian; atau

 (b) suatu fatwa lain tentang perkara itu dibuat,Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

29

dan Majlis Raja-Raja bersetuju dengan nasihat dan syor Jawatankuasa 

Fatwa Kebangsaan itu, Jawatankuasa Fatwa bolehlah menyebabkan 

supaya fatwa mengikut nasihat dan syor itu disiarkan dalam 

Warta tanpa apa-apa pindaan atau ubah suaian dan peruntukan 

seksyen 37, kecuali subseksyen 37(5), hendaklah terpakai 

baginya.

 (5) Sesuatu fatwa yang disiarkan dalam Warta hendaklah 

disertakan dengan pernyataan bahawa fatwa itu dibuat di bawah 

seksyen ini.

Menerima pakai nasihat dan syor Jawatankuasa Fatwa 

Kebangsaan

41. (1) Jawatankuasa Fatwa hendaklah menerima pakai apa-apa 

nasihat dan syor Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan yang menyentuh 

apa-apa perbuatan atau amalan yang dipersetujui oleh Majlis 

Raja-Raja sebagai merupakan perbuatan atau amalan yang meliputi 

seluruh Persekutuan menurut perenggan (b) Fasal (2) Perkara 38 

Perlembagaan Persekutuan.

 (2) Nasihat atau syor yang diterima pakai di bawah 

subseksyen (1) hendaklah disifatkan sebagai suatu fatwa dan 

seksyen 37, kecuali subseksyen 37(5), hendaklah terpakai baginya.

 (3) Sesuatu fatwa yang disiarkan dalam Warta hendaklah 

disertakan dengan pernyataan bahawa fatwa itu dibuat di bawah 

seksyen ini.

Meminta pendapat daripada Jawatankuasa Fatwa

42. Mufti tidak boleh dipanggil untuk memberikan pendapat 

atau keterangan berhubung dengan Hukum Syarak di mana-mana 

Mahkamah Sivil atau Mahkamah Syariah, tetapi jika dalam mana-mana 

mahkamah selain Mahkamah Syariah, apa-apa persoalan tentang 

Hukum Syarak perlu diputuskan, mahkamah itu boleh meminta 

pendapat Jawatankuasa Fatwa tentang persoalan itu, dan Mufti 

boleh memperakukan pendapat Jawatankuasa Fatwa itu kepada 

mahkamah yang membuat permintaan itu.30 Rang Undang-Undang

Qaul muktamad yang hendaklah diikuti

43. (1) Dalam mengeluarkan apa-apa fatwa di bawah seksyen 37, 

atau memberikan apa-apa pendapat di bawah seksyen 42, 

Jawatankuasa Fatwa hendaklah pada lazimnya mengikut qaul 

muktamad (pendapat-pendapat yang diterima) Mazhab Shafie.

 (2) Jika Jawatankuasa Fatwa berpendapat bahawa dengan 

mengikut qaul muktamad Mazhab Shafie itu akan membawa 

kepada suatu keadaan yang berlawanan dengan kepentingan awam, 

Jawatankuasa Fatwa bolehlah mengikut qaul muktamad Mazhab 

Hanafi, Maliki atau Hanbali.

 (3) Jika Jawatankuasa Fatwa berpendapat bahawa tiada satu 

pun qaul muktamad daripada empat Mazhab itu boleh diikuti tanpa 

membawa kepada keadaan yang berlawanan dengan kepentingan 

awam, Jawatankuasa Fatwa bolehlah membuat fatwa itu mengikut 

ijtihad tanpa terikat dengan qaul muktamad daripada mana-mana 

Mazhab yang empat itu.

BAHAGIAN IV

MAHKAMAH SYARIAH DAN MAHKAMAH RAYUAN SYARIAH

Penubuhan Mahkamah Syariah dan Mahkamah Rayuan 

Syariah

44. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melalui 

pemberitahuan dalam Warta, menubuhkan Mahkamah Rendah 

Syariah bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan di tempat-tempat 

yang difikirkannya patut.

 (2) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melalui 

pemberitahuan dalam Warta, menubuhkan Mahkamah Tinggi 

Syariah bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan di tempat-tempat yang 

difikirkannya patut.

 (3) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melalui 

pemberitahuan dalam Warta, menubuhkan Mahkamah Rayuan 

Syariah bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

31

Pelantikan Ketua Hakim Syarie

45. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, 

melantik seorang Ketua Hakim Syarie.

 (2) Seseorang layak dilantik di bawah subseksyen (1) jika dia 

seorang warganegara dan selama tidak kurang daripada—

 (a) sepuluh tahun sebelum pelantikannya, telah memegang 

jawatan Hakim Mahkamah Tinggi Syariah, Hakim 

Mahkamah Rendah Syariah, Kadhi, Pendaftar atau 

Pendakwa Syarie atau pada suatu masa memegang 

mana-mana satu daripada jawatan itu dan pada masa yang 

lain memegang mana-mana jawatan yang lain pula;

(b) lima belas tahun sebelum pelantikannya, memegang 

apa-apa jawatan selain daripada yang dinyatakan dalam 

perenggan (a), di bawah Skim Pegawai Syariah dalam 

perkhidmatan awam am Persekutuan; atau

(c) lima belas tahun sebelum pelantikannya, telah menjadi 

Peguam Syarie dan arif dalam Hukum Syarak.

 (3) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen 

ini, memegang jawatan Ketua Hakim Syarie di bawah Akta 

terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, 

terus memegang jawatan Ketua Hakim Syarie seolah-olah dia 

telah dilantik di bawah subseksyen (1).

 (4) Pelantikan di bawah subseksyen (1) hendaklah disiarkan 

dalam Warta.

 (5) Bagi maksud seksyen ini, "Pendaftar" ertinya Pendaftar 

Mahkamah Tinggi Syariah yang dilantik di bawah seksyen 50 

dan termasuklah Ketua Pendaftar Mahkamah Rayuan Syariah.

 (6) Bagi maksud seksyen ini, "Pendakwa Syarie" termasuk 

Ketua Pendakwa Syarie.

Pelantikan Hakim Mahkamah Rayuan Syariah

46. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, 

melantik sembilan orang Islam untuk membentuk suatu panel 

tetap hakim Mahkamah Rayuan Syariah. 32 Rang Undang-Undang

 (2) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas syor Majlis, melantik 

seorang Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah daripada kalangan 

hakim-hakim Mahkamah Rayuan Syariah.

 (3) Seseorang yang dilantik di bawah subseksyen (1), jika dia 

bukan daripada kalangan Pegawai Syariah dalam perkhidmatan 

awam am Persekutuan, hendaklah memegang jawatan selama 

tempoh tiga tahun dan layak untuk dilantik semula.

 (4) Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah memilih 

dua atau empat daripada kalangan panel tetap hakim untuk 

membentuk suatu kuorum hakim di Mahkamah Rayuan Syariah 

berkenaan dengan tiap-tiap pendengaran.

 (5) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen 

ini, memegang jawatan sebagai Hakim Mahkamah Rayuan 

Syariah di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan 

kuat kuasa seksyen ini, terus memegang jawatan sebagai Hakim 

Mahkamah Rayuan Syariah seolah-olah dia telah dilantik di bawah 

subseksyen (1).

 (6) Semua pelantikan di bawah subseksyen (1) hendaklah 

disiarkan dalam Warta.

Pelantikan Hakim Mahkamah Tinggi Syariah 

47. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, 

melantik Hakim-Hakim Mahkamah Tinggi Syariah.

 (2) Seseorang layak dilantik di bawah subseksyen (1) jika dia 

seorang warganegara dan selama tidak kurang daripada—

 (a) sepuluh tahun sebelum pelantikannya, telah memegang 

jawatan Hakim Mahkamah Rendah Syariah, Kadhi, 

Pendaftar atau Pendakwa Syarie atau pada suatu masa 

memegang mana-mana satu daripada jawatan itu dan 

pada masa yang lain memegang mana-mana jawatan 

yang lain pula;

 (b) sepuluh tahun sebelum pelantikannya, memegang apa-apa 

jawatan selain yang dinyatakan dalam perenggan (a), 

di bawah Skim Pegawai Syariah dalam perkhidmatan 

awam am Persekutuan; atau

 (c) lima belas tahun sebelum pelantikannya, telah menjadi 

Peguam Syarie dan arif dalam Hukum Syarak.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

33

 (3) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa 

seksyen ini, memegang jawatan sebagai Hakim Mahkamah Tinggi 

Syariah di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan 

kuat kuasa seksyen ini, terus memegang jawatan sebagai Hakim 

Mahkamah Tinggi Syariah seolah-olah dia telah dilantik di bawah 

subseksyen (1).

 (4) Semua pelantikan di bawah subseksyen (1) hendaklah 

disiarkan dalam Warta.

 (5) Bagi maksud seksyen ini, "Pendaftar" ertinya Pendaftar 

Mahkamah Tinggi Syariah yang dilantik di bawah seksyen 50 

dan termasuk Ketua Pendaftar Mahkamah Rayuan Syariah.

 (6) Bagi maksud seksyen ini, "Pendakwa Syarie" termasuk 

Ketua Pendakwa Syarie.

Pelantikan Hakim Mahkamah Rendah Syariah

48. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas syor Ketua Hakim 

Syarie, melantik daripada kalangan Pegawai Syariah dalam 

perkhidmatan awam am Persekutuan, Hakim-Hakim Mahkamah 

Rendah Syariah.

 (2) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen 

ini, memegang jawatan sebagai Hakim Mahkamah Rendah 

Syariah di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan 

kuat kuasa seksyen ini, terus memegang jawatan sebagai Hakim 

Mahkamah Rendah Syariah seolah-olah dia telah dilantik di bawah 

subseksyen (1).

 (3) Semua pelantikan di bawah subseksyen (1) hendaklah 

disiarkan dalam Warta.

Kod etika Hakim Syarie dan Hakim Mahkamah Rayuan 

Syariah

49. Yang di-Pertuan Agong boleh, atas syor Pengerusi Mahkamah 

Rayuan Syariah, menetapkan secara bertulis suatu kod etika 

yang hendaklah dipatuhi oleh semua Hakim Syarie dan Hakim 

Mahkamah Rayuan Syariah.34 Rang Undang-Undang

Ketua Pendaftar, Pendaftar, Timbalan Pendaftar dan Penolong 

Pendaftar

50. Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Ketua Hakim Syarie, 

melantik seorang Ketua Pendaftar Mahkamah Rayuan Syariah, 

Pendaftar-Pendaftar Mahkamah Tinggi Syariah, Timbalan-Timbalan 

Pendaftar Mahkamah Tinggi Syariah dan Penolong-Penolong 

Pendaftar Mahkamah Rendah Syariah daripada kalangan Pegawai 

Syariah dalam perkhidmatan awam am Persekutuan.

Bidang kuasa Mahkamah Tinggi Syariah

51. (1) Mahkamah Tinggi Syariah hendaklah mempunyai bidang 

kuasa di seluruh Wilayah-Wilayah Persekutuan dan hendaklah 

diketuai oleh seorang Hakim Mahkamah Tinggi Syariah.

 (2) Walau apa pun subseksyen (1), Ketua Hakim Syarie boleh 

bersidang sebagai Hakim Mahkamah Tinggi Syariah dan mengetuai 

Mahkamah itu.

 (3) Mahkamah Tinggi Syariah hendaklah—

 (a) dalam bidang kuasa jenayahnya, membicarakan apa-apa 

kesalahan yang dilakukan oleh seseorang orang Islam dan 

boleh dihukum di bawah Akta ini, Akta Undang-Undang 

Keluarga Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1984 

[Akta 303], Akta Kesalahan Jenayah Syariah (Wilayah-Wilayah 

Persekutuan) 1997 [Akta 559] atau di bawah mana-mana 

undang-undang bertulis lain yang sedang berkuat kuasa 

yang menetapkan kesalahan-kesalahan terhadap perintahperintah agama Islam, dan boleh mengenakan apa-apa 

hukuman yang diperuntukkan bagi kesalahan itu; dan

 (b) dalam bidang kuasa malnya, mendengar dan memutuskan 

semua tindakan dan prosiding jika semua pihak dalam 

tindakan atau prosiding itu ialah orang Islam dan tindakan 

atau prosiding itu adalah berhubungan dengan—

(i) pertunangan, perkahwinan, ruju', perceraian, 

pembubaran perkahwinan (fasakh), nusyuz, atau 

pemisahan kehakiman (faraq) atau apa-apa perkara 

lain berhubung dengan perhubungan antara suami 

isteri;Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

35

 (ii) apa-apa pelupusan atau tuntutan, harta yang 

berbangkit daripada mana-mana perkara yang 

dinyatakan dalam subperenggan (i);

 (iii) nafkah orang tanggungan, kesahtarafan, atau 

penjagaan atau jagaan (hadhanah) kanak-kanak;

 (iv) pembahagian, atau tuntutan, harta sepencarian;

 (v) wasiat atau alang semasa marad-al-maut; 

 (vi) alang semasa hidup, atau penyelesaian yang dibuat 

tanpa balasan yang memadai dengan wang atau 

nilaian wang, oleh seorang Islam;

 (vii) wakaf atau nazar;

 (viii) pembahagian dan pewarisan harta berwasiat atau 

tidak berwasiat;

 (ix) penentuan orang yang berhak kepada bahagian 

harta pusaka si mati yang beragama Islam atau 

bahagian-bahagian yang kepadanya masing-masing 

orang itu berhak; 

 (x) perisytiharan bahawa seseorang itu bukan lagi 

orang Islam;

 (xi) perisytiharan bahawa seseorang yang telah mati itu 

ialah seorang Islam atau sebaliknya pada masa 

kematiannya; dan

 (xii) perkara-perkara lain yang berkenaan dengannya 

bidang kuasa diberikan oleh mana-mana undangundang bertulis.

Bidang kuasa Mahkamah Rendah Syariah

52. (1) Sesuatu Mahkamah Rendah Syariah hendaklah mempunyai 

bidang kuasa di seluruh Wilayah-Wilayah Persekutuan dan hendaklah 

diketuai oleh seorang Hakim Mahkamah Rendah Syariah.

 (2) Mahkamah Rendah Syariah hendaklah—

 (a) dalam bidang kuasa jenayahnya, membicarakan apa-apa 

kesalahan yang dilakukan oleh seseorang orang Islam 

di bawah Akta ini, Akta Undang-Undang Keluarga Islam 36 Rang Undang-Undang

(Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1984, Akta Kesalahan 

Jenayah Syariah (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1997 atau 

mana-mana undang-undang bertulis lain yang menetapkan 

kesalahan-kesalahan terhadap perintah-perintah agama 

Islam yang hukuman bagi kesalahan itu yang diperuntukkan 

oleh Akta atau mana-mana undang-undang bertulis lain 

itu tidak melebihi tiga ribu ringgit atau pemenjaraan 

selama tempoh dua tahun atau kedua-duanya, dan boleh 

mengenakan mana-mana hukuman yang diperuntukkan 

bagi kesalahan itu; dan

 (b) dalam bidang kuasa malnya, mendengar dan memutuskan 

semua tindakan dan prosiding yang Mahkamah Tinggi 

Syariah diberi kuasa untuk mendengar dan memutuskannya, 

jika amaun atau nilai hal perkara yang dipertikaikan itu 

tidak melebihi satu ratus ribu ringgit atau tidak dapat 

dianggarkan dengan wang (tidak termasuk tuntutan 

hadhanah atau harta sepencarian).

 (3) Yang di-Pertuan Agong boleh, dari semasa ke semasa, 

melalui perintah yang disiarkan dalam Warta memperluaskan 

bidang kuasa mal Mahkamah Rendah Syariah.

Rayuan kepada Mahkamah Tinggi Syariah

53. (1) Rayuan boleh dibuat kepada Mahkamah Tinggi 

Syariah daripada apa-apa keputusan sesuatu Mahkamah Rendah 

Syariah—

 (a) dalam bidang kuasa jenayahnya, oleh pendakwa atau oleh 

orang yang telah disabitkan, dan rayuan itu boleh sama 

ada terhadap pembebasan, sabitan atau hukuman atau 

mana-mana daripadanya; dan

 (b) dalam bidang kuasa malnya—

(i) oleh mana-mana orang yang terkilan dengan 

keputusan itu, jika amaun yang dituntut itu tidak 

kurang daripada satu ribu ringgit;

 (ii) dalam semua kes yang melibatkan apa-apa keputusan 

mengenai taraf diri, oleh mana-mana orang yang 

terkilan dengan keputusan itu; danPentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

37

 (iii) dalam semua kes berhubung dengan nafkah orang 

tanggungan, oleh mana-mana orang yang terkilan 

dengan keputusan itu,

 tetapi tiada rayuan boleh dibuat terhadap keputusan yang 

telah dibuat dengan persetujuan; dan

 (c) dalam apa-apa kes lain, jika Mahkamah Tinggi Syariah 

memberikan kebenaran untuk merayu.

 (2) Dalam mana-mana rayuan, Mahkamah Tinggi Syariah 

boleh—

 (a) dalam perkara jenayah, menolak rayuan, mensabitkan 

dan menghukum pihak yang merayu, memerintahkan 

supaya Mahkamah perbicaraan memanggil pembelaan 

atau membuat siasatan lanjut, menambah atau meminda 

jenis hukuman, memerintahkan perbicaraan semula, atau 

meminda atau mengakaskan apa-apa perintah Mahkamah 

perbicaraan; dan

 (b) dalam perkara mal, mengesahkan, mengakaskan atau 

mengubah keputusan Mahkamah perbicaraan, menjalankan 

mana-mana kuasa yang boleh dijalankan oleh Mahkamah 

perbicaraan, membuat apa-apa perintah yang sepatutnya 

dibuat oleh Mahkamah perbicaraan, atau memerintahkan 

perbicaraan semula.

Permohonan untuk mendapatkan kebenaran merayu

54. (1) Suatu rayuan atau permohonan bagi mendapatkan kebenaran 

untuk merayu di bawah perenggan 53(1)(c) hendaklah dibuat kepada 

Mahkamah Tinggi Syariah mengikut cara yang ditetapkan, tetapi 

dalam apa-apa keadaan hendaklah dalam tempoh empat belas hari 

dari tarikh penghakiman, perintah atau keputusan yang berkenaan 

dengannya permohonan itu dibuat atau, dalam keadaan apabila 

pemohon tidak mengetahuinya pada tarikh itu dan tidak dengan 

menjalankan usaha yang munasabah dapat mengetahuinya, dalam 

tempoh empat belas hari dari tarikh penghakiman, perintah atau 

keputusan itu sampai kepada pengetahuannya.38 Rang Undang-Undang

 (2) Mahkamah Tinggi Syariah, apabila mendengar mana-mana 

permohonan bagi mendapatkan kebenaran untuk merayu, boleh atas 

alasan khas melanjutkan masa untuk merayu, walaupun masanya 

telah tamat.

Perakuan pewarisan

55. Jika dalam penjalanan mana-mana prosiding berhubung 

dengan pentadbiran atau pembahagian harta pusaka si mati yang 

beragama Islam, mana-mana mahkamah atau pihak berkuasa, 

selain Mahkamah Tinggi Syariah atau Mahkamah Rendah Syariah, 

mempunyai kewajipan untuk menentukan—

 (a) orang yang berhak mendapat bahagian dalam harta pusaka 

itu; atau

 (b) bahagian-bahagian yang kepadanya masing-masing orang 

itu berhak,

Mahkamah Syariah boleh, atas permohonan mana-mana orang yang 

menuntut bahawa dia menjadi benefisiari atau wakil benefisiari, 

dan apabila dibayar fi yang ditetapkan, memperakukan faktafakta yang didapati oleh Mahkamah Syariah itu dan pendapat 

Mahkamah Syariah itu tentang orang-orang yang berhak mendapat 

bahagian dalam harta pusaka itu dan tentang bahagian-bahagian 

yang kepadanya masing-masing orang itu berhak.

Bidang kuasa pengawasan dan penyemakan Mahkamah Tinggi 

Syariah

56. (1) Mahkamah Tinggi Syariah hendaklah mempunyai bidang 

kuasa pengawasan dan penyemakan ke atas semua Mahkamah 

Rendah Syariah dan boleh, jika didapati perlu oleh Mahkamah 

Tinggi Syariah itu demi kepentingan keadilan, sama ada atas 

kehendaknya sendiri atau atas kehendak mana-mana pihak atau 

orang yang berkepentingan, pada mana-mana peringkat dalam 

apa-apa perkara atau prosiding, sama ada mal atau jenayah, 

dalam mana-mana Mahkamah Rendah Syariah, memanggil dan 

memeriksa mana-mana rekod tentang perkara atau prosiding itu 

dan boleh memberikan apa-apa arahan, perintah atau keputusan 

yang dikehendaki demi keadilan.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

39

 (2) Apabila Mahkamah Tinggi Syariah memanggil rekod sesuatu 

perkara atau prosiding di bawah subseksyen (1), semua prosiding 

dalam Mahkamah Rendah Syariah tentang perkara atau prosiding 

itu hendaklah digantung sementara menanti perintah selanjutnya 

daripada Mahkamah Tinggi Syariah.

Bidang kuasa Mahkamah Rayuan Syariah

57. (1) Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah mempunyai bidang 

kuasa untuk mendengar dan memutuskan apa-apa rayuan terhadap 

apa-apa keputusan yang dibuat oleh Mahkamah Tinggi Syariah 

dalam menjalankan bidang kuasa asalnya.

 (2) Apabila suatu rayuan daripada sesuatu keputusan Mahkamah 

Rendah Syariah telah diputuskan oleh Mahkamah Tinggi Syariah, 

Mahkamah Rayuan Syariah boleh, atas permohonan mana-mana 

pihak, memberikan kebenaran untuk diputuskan olehnya sendiri 

apa-apa persoalan undang-undang berkepentingan awam yang telah 

timbul dalam perjalanan rayuan itu dan yang keputusannya oleh 

Mahkamah Tinggi Syariah telah menyentuh keputusan rayuan 

itu.

 (3) Apabila kebenaran telah diberikan oleh Mahkamah Rayuan 

Syariah, Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah mendengar 

dan memutuskan persoalan yang dibenarkan dirujukkan bagi 

keputusannya dan membuat apa-apa perintah yang boleh dibuat 

oleh Mahkamah Tinggi Syariah dan yang difikirkannya adil bagi 

penyelesaian rayuan itu.

Bidang kuasa pengawasan dan penyemakan Mahkamah 

Rayuan Syariah 

58. (1) Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah mempunyai bidang 

kuasa pengawasan dan penyemakan ke atas Mahkamah Tinggi 

Syariah dan boleh, jika didapati perlu olehnya demi kepentingan 

keadilan, sama ada atas kehendaknya sendiri atau atas kehendak 

mana-mana pihak atau orang yang berkepentingan, pada manamana peringkat dalam apa-apa perkara atau prosiding, sama ada 

mal atau jenayah, dalam Mahkamah Tinggi Syariah, memanggil 

dan memeriksa mana-mana rekod tentang perkara atau prosiding 

itu dan boleh memberikan apa-apa arahan, perintah atau keputusan 

yang dikehendaki demi keadilan.40 Rang Undang-Undang

 (2) Apabila Mahkamah Rayuan Syariah memanggil rekod tentang 

apa-apa perkara atau prosiding di bawah subseksyen (1), semua 

prosiding dalam Mahkamah Tinggi Syariah tentang perkara atau 

prosiding itu hendaklah digantung sementara menanti perintah 

selanjutnya daripada Mahkamah Rayuan Syariah.

Keanggotaan Mahkamah Rayuan Syariah

59. (1) Sesuatu rayuan dalam Mahkamah Rayuan Syariah 

hendaklah didengar dan diputuskan oleh seorang pengerusi dan 

dua orang atau empat orang Hakim Mahkamah Rayuan Syariah 

sebagaimana yang ditentukan oleh Pengerusi Mahkamah Rayuan 

Syariah.

 (2) Walau apa pun seksyen 46, Pengerusi Mahkamah Rayuan 

Syariah boleh melantik mana-mana Hakim Mahkamah Tinggi 

Syariah untuk menjadi seorang anggota Mahkamah Rayuan Syariah 

bagi mana-mana prosiding yang tertentu jika Pengerusi Mahkamah 

Rayuan Syariah berpendapat wajar berbuat demikian.

 (3) Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah menjadi 

pengerusi tiap-tiap prosiding Mahkamah Rayuan Syariah melainkan 

jika—

 (a) rayuan atau semakan dalam Mahkamah Rayuan Syariah itu 

adalah terhadap keputusan Pengerusi Mahkamah Rayuan 

Syariah yang telah bersidang sebagai Hakim Mahkamah 

Tinggi Syariah; atau

 (b) Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah tidak dapat menjadi 

pengerusi kerana apa-apa sebab lain.

 (4) Jika Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah tidak boleh 

menjadi pengerusi atas apa-apa sebab yang dinyatakan dalam 

subseksyen (3), Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah 

melantik hakim yang paling kanan antara Hakim Mahkamah 

Rayuan Syariah untuk menjadi pengerusi.

Keputusan Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah ikut 

majoriti

60. Rayuan hendaklah diputuskan mengikut pendapat majoriti 

anggota Mahkamah Rayuan Syariah.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

41

Penerusan prosiding di Mahkamah Rayuan Syariah walaupun 

Hakim tiada

61. (1) Jika dalam penjalanan apa-apa prosiding dalam sesuatu 

rayuan pada bila-bila masa sebelum diumumkan keputusan, 

mana-mana Hakim Mahkamah Rayuan Syariah yang mendengar 

prosiding itu tidak dapat, kerana sakit atau apa-apa sebab lain, 

hadir dan menyelesaikan prosiding itu atau selainnya menjalankan 

fungsinya sebagai Hakim Mahkamah itu, maka, jika kedua-dua pihak 

bersetuju, pendengaran itu hendaklah diteruskan dan keputusan 

atau keputusan yang ditangguhkan, mengikut mana-mana yang 

berkenaan, hendaklah diberikan oleh dua atau empat orang Hakim 

Mahkamah yang ada itu, dan bagi maksud rayuan itu, Mahkamah 

hendaklah disifatkan telah dianggotai dengan sempurnanya.

 (2) Dalam mana-mana kes seperti yang tersebut dalam 

subseksyen (1), jika tiada keputusan sebulat suara oleh HakimHakim yang ada itu, rayuan itu hendaklah didengar semula.

 (3) Jika di bawah subseksyen (1) kedua-dua pihak tidak 

memberikan persetujuan mereka, atau lebih daripada seorang 

Hakim tidak dapat, kerana sakit atau apa-apa sebab lain, hadir 

dan menyelesaikan prosiding itu atau selainnya menjalankan 

fungsi mereka sebagai Hakim Mahkamah itu, rayuan itu hendaklah 

didengar semula.

Mahkamah terbuka

62. (1) Tertakluk kepada mana-mana undang-undang bertulis 

lain dan subseksyen (2), semua perbicaraan dalam Mahkamah 

Syariah hendaklah terbuka kepada orang ramai.

 (2) Walau apa pun subseksyen (1), Mahkamah Syariah boleh 

memerintahkan bahawa keseluruhan atau mana-mana bahagian 

mana-mana prosiding di hadapannya diadakan secara tertutup jika 

Mahkamah Syariah itu berpuas hati bahawa perintah itu adalah 

perlu demi kepentingan keadilan atau kesusilaan.

Bahasa

63. Bahasa kebangsaan hendaklah menjadi bahasa bagi semua 

prosiding di Mahkamah Syariah dan semua dokumen serta nota 

prosiding boleh menggunakan tulisan Rumi atau Jawi.42 Rang Undang-Undang

Tindakan bersaling

64. (1) Jika Mahkamah Syariah dalam mana-mana Negeri 

di Malaysia mengeluarkan waran atau saman, mengikut manamana yang berkenaan, di bawah peruntukan undang-undang yang 

berkuat kuasa dalam Negeri itu untuk dilaksanakan ke atas atau 

disampaikan kepada mana-mana orang yang berada atau dipercayai 

berada di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan, mana-mana 

Hakim Syarie, boleh mengesahkan waran atau saman itu dengan 

menandatanganinya dan waran atau saman itu boleh dilaksanakan 

ke atas atau disampaikan kepada orang itu seolah-olah waran atau 

saman itu telah dikeluarkan oleh Mahkamah Syariah di dalam 

Wilayah-Wilayah Persekutuan menurut peruntukan Akta ini.

 (2) Jika Mahkamah Syariah di dalam Wilayah-Wilayah 

Persekutuan mengeluarkan waran yang memberikan kuasa untuk 

menangkap mana-mana orang, atau saman yang memanggil manamana orang supaya hadir di Mahkamah Syariah, dan orang itu 

berada atau dipercayai berada dalam Negeri lain di Malaysia dan 

waran atau saman itu telah dilaksanakan ke atas atau disampaikan 

kepada orang itu menurut mana-mana undang-undang yang berkuat 

kuasa dalam Negeri itu, waran atau saman itu hendaklah, bagi 

maksud Akta ini, disifatkan telah dilaksanakan atau disampaikan 

dengan sewajarnya seolah-olah pelaksanaan atau penyampaian itu 

telah dilaksanakan atau disempurnakan di dalam Wilayah-Wilayah 

Persekutuan.

 (3) Jika Mahkamah Syariah dalam mana-mana Negeri di Malaysia 

membuat suatu perintah atau penghakiman di bawah peruntukan 

undang-undang yang berkuat kuasa dalam Negeri itu terhadap 

seseorang dan orang itu berada atau dipercayai berada di dalam 

Wilayah-Wilayah Persekutuan, Hakim Syarie, jika dia berpuas 

hati bahawa perintah atau penghakiman itu telah dikeluarkan 

dengan sempurna oleh suatu Mahkamah Syariah yang berwibawa 

di dalam mana-mana Negeri di Malaysia, boleh mengendors 

perintah atau penghakiman itu dan perintah atau penghakiman 

itu bolehlah dilaksanakan atau disampaikan, mengikut manamana yang berkenaan, seolah-olah perintah atau penghakiman itu 

telah dikeluarkan dengan sah oleh Mahkamah Syariah di dalam 

Wilayah-Wilayah Persekutuan menurut peruntukan Akta ini.

 (4) Jika Mahkamah Syariah di dalam Wilayah-Wilayah 

Persekutuan membuat perintah atau penghakiman terhadap manamana orang, atau perintah yang memanggil mana-mana orang 

supaya hadir di Mahkamah Syariah dan orang itu berada atau Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

43

dipercayai berada dalam Negeri lain di Malaysia dan perintah 

atau penghakiman itu telah dilaksanakan ke atas atau disampaikan 

kepada orang itu mengikut mana-mana undang-undang yang 

berkuat kuasa dalam Negeri itu, perintah atau penghakiman itu 

hendaklah bagi maksud Akta ini disifatkan telah dilaksanakan 

atau disampaikan dengan sewajarnya seolah-olah pelaksanaan 

atau penyampaian itu telah dilaksanakan atau disempurnakan di 

dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan.

Perlindungan Hakim, pegawai Mahkamah, dsb.

65. (1) Tiada Hakim Mahkamah Rayuan Syariah atau Hakim Syarie 

boleh didakwa di mana-mana Mahkamah Syariah atau mahkamah 

sivil bagi apa-apa perbuatan yang dilakukan atau diperintahkan 

olehnya supaya dilakukan dalam menjalankan tugas kehakimannya, 

sama ada dalam had bidang kuasanya atau tidak, dan tiada apaapa perintah bagi kos boleh dibuat terhadapnya, dengan syarat 

bahawa dia pada masa itu dengan suci hati percaya bahawa dia 

mempunyai bidang kuasa untuk melakukan atau memerintahkan 

perbuatan yang diadukan itu.

 (2) Tiada pegawai mana-mana Mahkamah atau mana-mana 

orang lain yang terikat untuk melaksanakan waran atau perintah 

yang sah di sisi undang-undang yang dikeluarkan oleh Hakim 

Mahkamah Rayuan Syariah atau Hakim Syarie boleh didakwa 

dalam mana-mana Mahkamah Syariah atau Mahkamah Sivil kerana 

melaksanakan waran atau perintah itu.

Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah

66. (1) Maka hendaklah ditubuhkan suatu jawatankuasa yang 

dikenali sebagai Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah bagi 

membuat kaedah-kaedah tentang tatacara Mahkamah Rayuan 

Syariah, Mahkamah Tinggi Syariah dan Mahkamah Rendah Syariah 

serta perkara-perkara yang berhubungan dengannnya.

 (2) Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah hendaklah terdiri 

daripada—

 (a) Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah, sebagai 

Pengerusi;

 (b) Peguam Negara atau wakilnya;44 Rang Undang-Undang

 (c) Ketua Pendakwa Syarie;

 (d) Penasihat Undang-Undang Jabatan Kehakiman Syariah 

Malaysia; 

(e) seorang wakil Persatuan Peguam Syarie Malaysia yang 

menjalankan amalannya di Wilayah Persekutuan;

(f) seorang Pegawai Syariah yang berkhidmat dengan Jabatan 

Bantuan Guaman yang ditubuhkan di bawah Akta Biro 

Bantuan Guaman 1971 [Akta 26]; dan

(g) orang yang berikut yang dilantik oleh Pengerusi Jawatankuasa 

Kaedah Mahkamah Syariah:

(i) tidak kurang daripada dua orang Hakim Mahkamah 

Rayuan Syariah;

 (ii) seorang Hakim Mahkamah Tinggi Syariah; dan

 (iii) seorang Hakim Mahkamah Rendah Syariah.

 (3) Pengerusi Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah boleh 

melantik seorang setiausaha yang hendaklah bertanggungjawab 

bagi melaksanakan keputusan-keputusan Jawatankuasa itu.

 (4) Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah boleh menentukan 

tatacaranya sendiri.

 (5) Semua kaedah yang dibuat oleh Jawatankuasa Kaedah 

Mahkamah Syariah hendaklah disiarkan dalam Warta.

Arahan Amalan 

67. Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah boleh, dari semasa 

ke semasa, memberikan apa-apa Arahan Amalan jika difikirkan 

perlu.

BAHAGIAN V

PENDAKWAAN DAN PERWAKILAN

Ketua Pendakwa Syarie dan Pendakwa Syarie

68. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, 

melantik seorang yang layak menjadi Hakim Mahkamah Tinggi 

Syariah untuk menjadi Ketua Pendakwa Syarie.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

45

 (2) Ketua Pendakwa Syarie hendaklah mempunyai kuasa 

yang boleh dijalankan menurut budi bicaranya bagi memulakan, 

menjalankan atau memberhentikan apa-apa prosiding bagi sesuatu 

kesalahan di hadapan mana-mana Mahkamah Syariah.

 (3) Majlis boleh melantik orang yang layak dan sesuai 

daripada kalangan Pegawai Syariah dalam perkhidmatan awam 

am Persekutuan untuk menjadi Pendakwa Syarie.

 (4) Pendakwa Syarie hendaklah bertindak di bawah kawalan 

am dan arahan Ketua Pendakwa Syarie dan boleh menjalankan 

semua atau mana-mana hak dan kuasa yang diberikan kepada 

atau yang boleh dijalankan oleh Ketua Pendakwa Syarie, kecuali 

hak dan kuasa yang dinyatakan hendaklah dijalankan oleh Ketua 

Pendakwa Syarie sendiri.

Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama dan Pegawai Penguat 

Kuasa Agama

69. (1) Majlis boleh melantik daripada kalangan anggota 

perkhidmatan bersama atau perkhidmatan awam am Persekutuan 

seorang Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama dan PegawaiPegawai Penguat Kuasa Agama untuk menjalankan penyiasatan 

kesalahan-kesalahan di bawah Akta ini atau di bawah mana-mana 

undang-undang bertulis lain yang menetapkan kesalahan terhadap 

perintah-perintah agama Islam.

 (2) Pegawai Penguat Kuasa Agama hendaklah bertindak 

di bawah kawalan am dan arahan Ketua Pegawai Penguat Kuasa 

Agama dan boleh menjalankan semua atau mana-mana hak dan 

kuasa yang diberikan kepada atau yang boleh dijalankan oleh 

Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama, kecuali hak dan kuasa 

yang dinyatakan hendaklah dijalankan oleh Ketua Pegawai Penguat 

Kuasa Agama sendiri.

Peguam Syarie

70. (1) Tertakluk kepada subseksyen (2), (3) dan (4), Majlis boleh 

menerima masuk mana-mana orang yang mempunyai pengetahuan 

yang mencukupi tentang Hukum Syarak menjadi Peguam Syarie 

bagi mewakili pihak-pihak dalam apa-apa prosiding di hadapan 

Mahkamah Syariah.46 Rang Undang-Undang

 (2) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, 

membuat peraturan-peraturan—

 (a) untuk mengadakan peruntukan bagi tatacara, kelayakan 

dan fi bagi penerimaan masuk Peguam Syarie; dan

 (b) untukmengawal selia, mengawal dan mengawasi kelakuan 

Peguam Syarie.

 (3) Walau apa pun subseksyen (1)—

 (a) mana-mana anggota Perkhidmatan Kehakiman dan 

Perundangan; 

 (b) mana-mana orang yang dilantik di bawah seksyen 3 Akta 

Bantuan Guaman 1971;

 (c) mana-mana Pegawai Syariah dalam perkhidmatan awam 

am Persekutuan; atau 

 (d) mana-mana pegawai undang-undang Majlis, 

boleh bertindak sebagai Peguam Syarie bagi mewakili mana-mana 

pihak dalam apa-apa prosiding dalam Mahkamah Syariah.

 (4) Walau apa pun subseksyen (1) dan (2), mana-mana orang 

yang telah diterima masuk menjadi seorang Peguam Syarie 

di bawah mana-mana undang-undang bertulis yang berkuat kuasa 

di mana-mana Negeri lain di Malaysia hendaklah diterima sebagai 

Peguam Syarie bagi Wilayah Persekutuan apabila permohonan 

dibuat olehnya kepada Majlis dengan menyertakan keterangan 

yang menunjukkan bahawa dia telah diterima masuk sebagai 

Peguam Syarie di Negeri lain itu.

 (5) Seseorang yang, sebaik sebelum seksyen ini mula berkuat 

kuasa, telah diterima masuk menjadi seorang Peguam Syarie 

di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa 

seksyen ini dan tertakluk kepada Akta ini, disifatkan telah diterima 

masuk menjadi seorang Peguam Syarie dan hendaklah berhak hadir 

di mana-mana Mahkamah Syariah bagi pihak mana-mana pihak 

kepada apa-apa prosiding di hadapan Mahkamah Syariah itu.

 (6) Walau apa pun apa-apa jua yang terkandung dalam manamana undang-undang bertulis yang lain, tiada seorang pun, selain 

Peguam Syarie dan orang yang disebut dalam subseksyen (3), 

berhak hadir di dalam mana-mana Mahkamah Syariah bagi pihak 

mana-mana pihak kepada apa-apa prosiding di hadapannya.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

47

BAHAGIAN VI

PERUNTUKAN KEWANGAN

Baitulmal dan tatacara kewangan Majlis

Penubuhan Baitulmal

71. (1) Suatu kumpulan wang yang dikenali sebagai Baitulmal 

ditubuhkan.

 (2) Baitulmal hendaklah terdiri daripada semua wang dan harta, 

alih atau tak alih, yang menurut Hukum Syarak atau di bawah 

Akta ini atau peraturan-peraturan atau kaedah-kaedah yang dibuat 

di bawah Akta ini, terakru, atau disumbangkan oleh mana-mana 

orang, kepada Baitulmal.

 (3) Semua wang dan harta dalam Baitulmal hendaklah terletak 

hak pada Majlis yang hendaklah mentadbirkan semua wang dan 

harta itu mengikut peraturan-peraturan yang dibuat di bawah Akta 

ini.

 (4) Walau apa pun peraturan-peraturan yang disebut dalam 

subseksyen (3), mana-mana pelaburan, aset atau kumpulan 

wang yang terletak hak pada Majlis boleh dijual, dihasilkan dan 

dilupuskan, dan hasil-hasil daripadanya boleh dilaburkan dari 

semasa ke semasa dalam apa-apa pelaburan yang dibenarkan oleh 

mana-mana undang-undang bertulis yang sedang berkuat kuasa 

bagi pelaburan wang amanah dan Hukum Syarak.

 (5) Tertakluk kepada peruntukan Akta ini, Majlis boleh, dengan 

kelulusan Yang di-Pertuan Agong, membuat peraturan-peraturan 

tentang pemungutan, pentadbiran dan pembahagian semua harta 

Baitulmal.

 (6) Pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, Baitulmal yang 

ada sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini di bawah 

Akta terdahulu hendaklah disifatkan sebagai Baitulmal yang 

ditubuhkan di bawah subseksyen (1), dan semua wang dan harta 

dalam atau yang kena dibayar kepada atau kepunyaan Baitulmal 

yang ditubuhkan di bawah Akta terdahulu hendaklah dipindah milik 

kepada dan terletak hak pada Baitulmal yang ditubuhkan di bawah 

subseksyen (1). 48 Rang Undang-Undang

Anggaran pendapatan dan perbelanjaan

72. (1) Majlis hendaklah menyediakan dan menyembahkan 

kepada Yang di-Pertuan Agong, tidak lewat daripada 31 Oktober 

pada setiap tahun, anggaran kesemua pendapatan dan perbelanjaan 

Majlis, termasuklah anggaran segala harta dan segala barang boleh 

lupus, berkenaan dengan tahun yang berikutnya.

 (2) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Menteri, 

meluluskan anggaran itu atau mengarahkan supaya anggaran itu 

dipinda.

 (3) Anggaran yang diluluskan, dengan atau tanpa pindaan 

di bawah subseksyen (2), hendaklah disiarkan dalam Warta.

 (4) Majlis boleh, pada bila-bila masa menyembahkan kepada 

Yang di-Pertuan Agong anggaran perbelanjaan tambahan berkenaan 

dengan tahun semasa, atau, pada bila-bila masa sebelum 31 Mac 

dalam mana-mana tahun, berkenaan dengan tahun yang sebelumnya, 

dan anggaran itu boleh diluluskan atau dipinda, dan hendaklah 

disiarkan mengikut subseksyen (3).

 (5) Tiada wang boleh dibelanjakan, atau harta dilupuskan dalam 

bentuk barang, kecuali mengikut anggaran yang diperuntukkan dalam 

seksyen ini dan dengan berdasarkan baucar yang ditandatangani 

oleh Pengerusi atau mana-mana pegawai Majlis atau mana-mana 

pegawai lain yang diberi kuasa oleh Pengerusi.

Perbelanjaan Majlis

73. Semua kos, bayaran dan belanja untuk mentadbirkan harta dan 

aset yang terletak hak pada Majlis, termasuklah kos penyenggaraan 

dan pembaikan mana-mana harta tak alih, gaji dan elaun yang 

kena dibayar kepada mana-mana pegawai atau pekhidmat Majlis, 

dan fi dan elaun yang kena dibayar kepada mana-mana pegawai, 

pekhidmat atau anggota Majlis berkenaan dengan perkhidmatannya 

sebagai pegawai, pekhidmat atau anggota Majlis, hendaklah dibayar 

daripada harta dan aset Baitulmal.

Akaun bank

74. (1) Majlis boleh mengendalikan apa-apa akaun atau akaunakaun yang difikirkannya patut dengan mana-mana bank yang 

sesuai.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

49

 (2) Pembayaran oleh Majlis bagi apa-apa amaun hendaklah 

dibuat dengan apa-apa cara yang ditentukan oleh Majlis.

 (3) Semua wang yang diterima oleh atau untuk Majlis hendaklah 

dibayar ke dalam suatu akaun bank Majlis mengikut cara yang 

diperuntukkan dalam tatacara kewangan Majlis.

 (4) Cek yang dikeluarkan daripada mana-mana akaun bank 

Majlis hendaklah ditandatangani oleh Pengerusi atau mana-mana 

anggota atau pegawai Majlis atau mana-mana pegawai lain yang 

diberi kuasa oleh Pengerusi. 

Akaun dan laporan tahunan

75. Akta Badan Berkanun (Akaun dan Laporan Tahunan) 1980 

[Akta 240] hendaklah terpakai bagi Majlis. 

Zakat dan fitrah

Kuasa Majlis untuk memungut dan mengagihkan zakat dan 

fitrah

76. Majlis diberi kuasa untuk memungut zakat dan fitrah yang 

kena dibayar daripada tiap-tiap orang Islam di dalam WilayahWilayah Persekutuan dan mengagihkan zakat dan fitrah itu

mengikut Hukum Syarak bagi pihak Yang di-Pertuan Agong.

Kuasa untuk membuat peraturan-peraturan

77. Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, 

membuat peraturan-peraturan untuk mengadakan peruntukan bagi 

atau berhubung dengan—

 (a) pengawasan semua perkara mengenai pungutan, pentadbiran 

dan pembahagian zakat dan fitrah;

 (b) kadar zakat dan fitrah yang kena dibayar oleh tiap-tiap 

orang Islam di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan;

 (c) tatacara pemungutan zakat dan fitrah; 

 (d) pelantikan amil untuk memungut zakat dan fitrah; dan50 Rang Undang-Undang

 (e) penalti dan hukuman bagi perkara yang berhubungan 

dengan pemungutan atau penyerahan semua hasil pungutan 

zakat dan fitrah.

Rayuan

78. (1) Mana-mana orang boleh membuat rayuan kepada 

Majlis terhadap mana-mana tuntutan bayaran zakat yang dibuat 

ke atasnya. 

 (2) Majlis hendaklah menimbangkan rayuan itu dan boleh 

memerintahkan supaya orang itu membayar amaun zakat yang 

dituntut ke atasnya, atau apa-apa amaun yang kurang sebagaimana 

difikirkan patut oleh Majlis, atau boleh memerintahkan bahawa 

orang itu tidak dikehendaki membayar zakat, atau mana-mana 

satu daripadanya dalam sesuatu tahun atau tahun-tahun.

 (3) Keputusan Majlis terhadap rayuan itu adalah muktamad 

dan tidak boleh dipersoalkan di dalam mana-mana Mahkamah 

Syariah.

Wakaf, nazar dan amanah

Majlis menjadi pemegang amanah tunggal wakaf, nazar dan 

amanah

79. Walau apa pun apa-apa peruntukan yang berlawanan yang 

terkandung dalam mana-mana surat cara atau perisytiharan yang 

mewujudkan, mengawal, atau menyentuh perkara itu, Majlis 

hendaklah menjadi pemegang amanah yang tunggal bagi—

 (a) semua wakaf, sama ada wakaf am atau wakaf khas;

 (b) semua nazar am; dan

 (c) segala amanah daripada apa jua perihalan yang mewujudkan 

apa-apa amanah khairat bagi menyokong dan memajukan 

agama Islam atau bagi faedah orang Islam mengikut 

Hukum Syarak,

bagi harta yang tersentuh oleh wakaf, nazar am atau amanah itu 

dan terletak di dalam Wilayah Persekutuan. Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

51

Peletakhakan harta wakaf, nazar dan amanah pada Majlis

80. Semua harta, yang tertakluk kepada seksyen 81, hendaklah 

tanpa apa-apa pindah hak, serah hak atau pindah hakmilik, dan, 

dalam hal harta tak alih, sebaik sahaja didaftarkan di bawah 

undang-undang bertulis berhubung dengan tanah, terletak hak 

pada Majlis bagi maksud wakaf, nazar am atau amanah yang 

menyentuh harta itu.

Sekatan bagi pewujudan amanah khairat

81. (1) Tiada wakaf atau nazar, sama ada atau tidak dibuat secara 

wasiat atau alang semasa marad-al-maut, yang dibuat selepas 

seksyen ini mula berkuat kuasa dan melibatkan lebih daripada 

satu pertiga daripada harta orang yang membuat wakaf atau nazar 

itu, boleh menjadi sah berkenaan dengan bahagian yang melebihi 

satu pertiga itu.

 (2) Tiap-tiap wakaf khas atau nazar yang dibuat selepas seksyen 

ini mula berkuat kuasa adalah batal dan tidak sah melainkan 

jika—

 (a) Yang di-Pertuan Agong, atas nasihat Majlis, dengan nyata 

memperkenankan dan mengesahkan wakaf khas atau 

nazar itu; atau

 (b) wakaf khas atau nazar itu telah dibuat semasa pembuatnya 

sakit tenat dan kemudiannya meninggal dunia akibat 

sakit itu dan telah dibuat secara bertulis melalui surat 

cara yang disempurnakan olehnya dan disaksikan oleh 

dua orang Islam dewasa yang tinggal di kariah masjid 

yang sama dengan pembuat itu.

 (3) Seksyen ini tidaklah berkuat kuasa untuk menjadikan sah 

apa-apa wasiat, alang semasa marad-al-maut, wakaf atau nazar 

yang tidak sah di bawah peruntukan Hukum Syarak.

 (4) Apa-apa wakaf atau nazar yang sah mengikut Akta terdahulu 

hendaklah terus sah bagi maksud Akta ini.52 Rang Undang-Undang

Pendapatan daripada wakaf dan nazar

82. (1) Pendapatan yang diterima oleh Majlis daripada sesuatu 

wakaf khas hendaklah digunakan olehnya mengikut peruntukan 

yang sah bagi wakaf khas itu.

 (2) Pendapatan daripada tiap-tiap wakaf selain wakaf khas 

dan tiap-tiap nazar am hendaklah dibayar kepada dan menjadi 

sebahagian daripada Baitulmal.

Modal wakaf dan nazar

83. (1) Tertakluk kepada subsekyen (2) dan (3), harta modal 

dan aset yang tersentuh oleh mana-mana wakaf atau nazar am 

yang sah tidak boleh menjadi sebahagian daripada Baitulmal, 

tetapi hendaklah digunakan menurut wakaf atau nazar am itu dan 

dipegang sebagai dana yang berasingan.

 (2) Jika, oleh sebab masa telah luput atau hal keadaan sudah 

berubah, peruntukan-peruntukan tepat mana-mana wakaf atau nazar 

am tidak mungkin lagi dapat dijalankan dengan berfaedah, Majlis 

hendaklah menyediakan suatu skim bagi menggunakan harta dan 

aset yang tersentuh oleh wakaf atau nazar am itu mengikut cara 

yang sehampir mungkin sama dengan cara yang dikehendaki oleh 

terma-terma wakaf atau nazar am itu dan hendaklah menggunakan 

harta dan aset itu dengan sewajarnya.

 (3) Walau apa pun subseksyen (2), Majlis boleh, dengan 

kelulusan bertulis daripada Yang di-Pertuan Agong, mengarahkan 

supaya harta dan aset yang disebut dalam subseksyen (2) 

itu ditambahkan kepada dan menjadi sebahagian daripada 

Baitulmal.

 (4) Walau apa pun subseksyen (1), jika terma-terma manamana wakaf atau nazar am tidak menyatakan cara penggunaan 

harta modal atau aset yang tersentuh olehnya, atau tidak pasti 

daripada terma-terma itu bagaimana harta modal atau aset itu 

patut digunakan, Majlis boleh mengarahkan supaya harta modal 

dan aset itu ditambahkan kepada dan menjadi sebahagian daripada 

Baitulmal.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

53

 (5) Segala surat cara yang mewujudkan, yang menjadi keterangan, 

atau yang menyentuh, mana-mana wakaf atau nazar am, berserta 

dengan mana-mana dokumen hakmilik atau cagaran lain yang 

berhubungan dengannya, hendaklah dipegang dan disimpan oleh 

Majlis.

Pengertian surat cara tentang wakaf atau nazar

84. Jika, pada pendapat Majlis, makna atau natijah mana-mana 

surat cara atau akuan yang mewujudkan atau menyentuh manamana wakaf atau nazar adalah kabur atau tidak pasti, Majlis 

bolehlah merujukkan perkara itu kepada Jawatankuasa Fatwa bagi 

mendapatkan pendapatnya tentang makna atau natijah surat cara 

atau akuan itu, dan Majlis hendaklah bertindak menurut apa-apa 

pendapat yang diberikan sedemikian oleh Jawatankuasa Fatwa 

itu.

Penyiaran senarai harta wakaf, nazar dan amanah

85. Dengan secepat yang dapat dilaksanakan selepas 31 Disember 

setiap tahun, Majlis hendaklah menyediakan, mengeluarkan dan 

menyiarkan dalam Warta suatu senarai semua harta, pelaburan dan 

aset yang terletak hak pada Majlis, tertakluk kepada mana-mana 

wakaf, nazar atau amanah, dan yang tidak menjadi sebahagian 

daripada Baitulmal.

Pungutan khairat

Pungutan khairat

86. (1) Majlis boleh—

 (a) memungut; atau

 (b) membenarkan mana-mana orang atau kumpulan orang, 

dengan surat kebenaran yang dikeluarkan oleh Majlis, 

atas apa-apa terma yang difikirkan patut oleh Majlis, 

memungut,54 Rang Undang-Undang

wang atau sumbangan lain bagi apa-apa maksud khairat bagi 

menyokong dan memajukan agama Islam atau bagi faedah orang 

Islam mengikut Hukum Syarak.

 (2) Maka hendaklah disifatkan sebagai suatu terma bagi 

tiap-tiap kebenaran yang diberikan di bawah perenggan (1)(b)

bahawa penerima kebenaran itu dan tiap-tiap orang lain yang 

dibenarkan melaluinya untuk memungut wang atau sumbangan 

lain hendaklah—

 (a) mengeluarkan berkenaan dengan tiap-tiap jumlah wang 

yang dipungut sedemikian suatu resit mengikut nombor 

siri dalam bentuk yang ditetapkan;

 (b) menyimpan akaun-akaun yang benar dan lengkap bagi 

semua jumlah wang yang dipungut sedemikian dan tentang 

pelupusannya, dengan semua baucar yang sepatutnya;

 (c) apabila dituntut, mengemukakan potongan resit dan semua 

akaun dan baucar itu bagi pemeriksaan dan pengauditan 

oleh Majlis; 

 (d) menggunakan dan melupuskan semua jumlah wang atau 

sumbangan lain yang dipungut sedemikian mengikut 

terma-terma surat kebenaran itu atau, jika tiada cara untuk 

melupuskan wang atau sumbangan lain itu dibenarkan 

dengan nyata oleh surat kebenaran itu, membayar dan 

mengakaunkan jumlah itu kepada Baitulmal.

 (3) Wang atau sumbangan lain yang dipungut menurut seksyen 

ini bolehlah digunakan bagi apa-apa maksud yang dinyatakan oleh 

Majlis, dan jika tiada maksud dinyatakan sedemikian, hendaklah 

menjadi sebahagian daripada Baitulmal.

 (4) Tiada seorang pun boleh membuat atau mengambil bahagian 

dalam apa-apa pungutan wang bagi apa-apa maksud seperti yang 

disebut dalam subseksyen (1) kecuali dengan kebenaran nyata 

daripada Majlis atau menurut kuasa surat kebenaran di bawah 

subseksyen (1).

 (5) Mana-mana orang yang melanggar subseksyen (4) melakukan 

suatu kesalahan dan apabila disabitkan, boleh didenda tidak 

melebihi satu ribu ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak 

melebihi enam bulan atau kedua-duanya.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

55

BAHAGIAN VII

MASJID

Majlis menjadi pemegang amanah tunggal bagi masjid dan 

tanah yang berkaitan

87. (1) Walau apa pun apa-apa peruntukan yang berlawanan 

dalam mana-mana surat cara bertulis, Majlis hendaklah menjadi 

pemegang amanah tunggal bagi semua masjid di dalam WilayahWilayah Persekutuan.

 (2) Tiap-tiap masjid, berserta dengan tapak masjid itu dan 

mana-mana tanah yang berkaitan dengannya dan digunakan bagi 

maksud-maksud masjid itu, dan selain tanah Kerajaan atau tanah 

yang dirizabkan bagi maksud awam, hendaklah, apabila didaftarkan 

di bawah undang-undang bertulis yang berkenaan dengan tanah, dan 

tanpa apa-apa pemindahhakan, penyerahhakan, atau pemindahan 

hakmilik, terletak hak pada Majlis bagi maksud Akta ini.

Sekatan tentang penubuhan masjid dan penalti

88. (1) Tiada seorang pun boleh, tanpa kebenaran bertulis 

daripada Majlis, mendirikan apa-apa bangunan untuk digunakan, 

atau menggunakan atau menyebabkan supaya digunakan manamana bangunan, bagi maksud yang hanya boleh dilakukan, di 

atau oleh masjid.

 (2) Mana-mana orang yang melanggar subseksyen (1) melakukan 

suatu kesalahan dan apabila disabitkan, boleh didenda tidak 

melebihi tiga ribu ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak 

melebihi satu tahun atau kedua-duanya. 

Penubuhan masjid

89. (1) Majlis boleh pada bila-bila masa—

 (a) membenarkan sesuatu bangunan didirikan untuk digunakan 

sebagai masjid;

 (b) membenarkan penggunaan mana-mana bangunan sebagai 

masjid; dan

 (c) menetapkan mana-mana surau, madrasah atau bangunan 

lain menjadi masjid.56 Rang Undang-Undang

 (2) Majlis tidak boleh memberikan kebenarannya atau membuat 

penetapan di bawah subseksyen (1) melainkan jika tapak bangunan 

yang hendak digunakan sebagai masjid itu telah dijadikan wakaf 

yang berkekalan.

 (3) Majlis boleh, melalui pemberitahuan dalam Warta, menentukan 

atau mengubah sempadan mana-mana kariah masjid.

Penyenggaraan masjid dan kawasannya

90. (1) Majlis hendaklah memastikan bahawa semua masjid di 

dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan berada dalam keadaan baik 

yang sepatutnya dan bahawa kawasan-kawasannya disenggarakan 

dalam keadaan bersih yang sepatutnya.

 (2) Majlis boleh memperdapat dan menggunakan, atau 

membenarkan pemerdapatan dan penggunaan, wang khas bagi 

maksud pembaikan dan penyenggaraan masjid, atau boleh membayar 

kos pembaikan dan penyenggaraan itu daripada Baitulmal.

 (3) Jawatankuasa Kariah hendaklah dengan segera memberitahu 

Majlis tentang apa-apa keadaan yang memerlukan pembaikan dalam 

masjidnya dan hendaklah memeriksa atau mengawasi mana-mana 

pembaikan itu sebagai ejen untuk dan bagi pihak Majlis.

 (4) Tiada perubahan material kepada struktur masjid boleh 

dibuat tanpa kebenaran bertulis daripada Majlis.

 (5) Majlis boleh mengarahkan supaya sesuatu Jawatankuasa Kariah 

menyenggarakan masjid yang berada di bawah tanggungjawabnya 

dalam keadaan baik yang sepatutnya.

Pelantikan Pegawai Masjid

91. (1) Bagi tiap-tiap masjid dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan, 

Majlis hendaklah melantik seorang atau beberapa orang Pegawai 

Masjid.

 (2) Jawatan Pegawai Masjid, kecuali Imam Ratib dan Pembantu 

Bilal, hendaklah menjadi jawatan dalam perkhidmatan awam am 

Persekutuan.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

57

 (3) Imam dan Bilal hendaklah dilantik oleh Majlis daripada 

kalangan orang yang berkhidmat dalam perkhidmatan Pentadbiran 

Agama.

 (4) Imam Ratib dan Pembantu Bilal hendaklah dilantik oleh 

Majlis, atas nasihat Jawatankuasa Fatwa, daripada kalangan anak 

kariah.

 (5) Tiap-tiap orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat 

kuasa seksyen ini, telah menjadi Imam, Imam Ratib, Bilal atau 

Pembantu Bilal masjid yang dilantik di bawah Akta terdahulu 

hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, disifatkan 

telah dilantik dengan sewajarnya sebagai Imam, Imam Ratib, Bilal 

atau Pembantu Bilal masjid itu masing-masing dan hendaklah, 

tertakluk kepada seksyen 93, terus memegang jawatan sebagai 

Imam, Imam Ratib, Bilal atau Pembantu Bilal masjid itu.

 (6) Bagi maksud Bahagian ini, "Imam" ertinya Ketua Imam 

dan termasuklah Timbalan Ketua Imam.

Tauliah Pegawai Masjid

92. (1) Tiap-tiap orang yang dilantik di bawah seksyen 91 

menjadi Pegawai Masjid, termasuk tiap-tiap orang yang disifatkan 

telah dilantik sedemikian di bawah subseksyen 91(5), hendaklah 

diberi tauliah oleh Majlis.

 (2) Tiap-tiap Pegawai Masjid hendaklah mempunyai kuasa 

dan tugas yang dinyatakan dalam peraturan-peraturan yang dibuat 

di bawah Akta ini dan dalam tauliahnya.

Tempoh jawatan Pegawai Masjid

93. (1) Pelantikan seseorang Pegawai Masjid, selain Imam 

dan Bilal masjid yang dilantik di bawah subseksyen 91(3) atau 

yang disifatkan telah dilantik di bawah subseksyen 91(5), boleh 

ditamatkan dengan notis bertulis oleh Majlis.

 (2) Tiada Pegawai Masjid yang dilantik atau disifatkan dilantik 

di bawah subseksyen 91(5) boleh terus memegang jawatan itu 

selepas mencapai umur enam puluh tahun.58 Rang Undang-Undang

 (3) Walau apa pun subseksyen (2), Majlis boleh, jika difikirkannya 

sesuai, melantik mana-mana orang menjadi Pegawai Masjid 

walaupun orang itu telah mencapai umur enam puluh tahun atau 

melanjutkan tempoh perkhidmatan Pegawai Masjid yang telah 

mencapai umur enam puluh tahun.

 (4) Setiausaha hendaklah memaklumkan kepada Majlis 

mengenai apa-apa kelakuan yang mengaibkan, mana-mana Pegawai 

Masjid, sama ada yang berhubungan dengan tugasnya sebagai 

Pegawai Masjid atau selainnya, dan membuat apa-apa syor yang 

munasabah.

Kawalan dan arahan ke atas Pegawai Masjid

94. Dalam pelaksanaan tugas mereka, Imam, Imam Ratib, Bilal 

dan Pembantu Bilal hendaklah tertakluk kepada kawalan dan 

arahan Majlis.

Jawatankuasa Kariah

95. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, 

membuat peraturan-peraturan bagi—

 (a) penubuhan Jawatankuasa Kariah bagi sesuatu kariah 

masjid;

 (b) menetapkan cara bagaimana anggota Jawatankuasa Kariah 

itu hendak dilantik; dan

 (c) menetapkan fungsi-fungsi Jawatankuasa Kariah itu.

 (2) Jawatankuasa Kariah sesuatu kariah masjid, bersama-sama 

dengan Pegawai Masjid, hendaklah—

 (a) bertanggungjawab bagi pengelolaan sempurna dan keadaan 

baik masjid dan semua tanah perkuburan Islam dalam 

kariah masjid itu;

 (b) bertanggungjawab bagi kelakuan baik anak kariah masjid 

itu dalam perkara-perkara berhubung dengan agama 

Islam; dan

 (c) memberikan maklumat wajar dan segera kepada Majlis 

tentang semua perkara yang berbangkit dalam kariah 

masjid itu yang memerlukan perhatian Majlis.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

59

Pengecualian masjid

96. Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong melalui 

pemberitahuan dalam Warta, mengecualikan mana-mana masjid 

daripada semua atau mana-mana peruntukan Bahagian ini.

BAHAGIAN VIII

PEMELUKAN AGAMA ISLAM

Kehendak-kehendak bagi pemelukan agama Islam

97. (1) Kehendak-kehendak yang berikut hendaklah dipatuhi 

bagi pemelukan sah agama Islam oleh seseorang:

 (a) orang itu mestilah mengucapkan dua kalimah Syahadah 

dalam bahasa Arab secara yang semunasabahnya jelas;

 (b) pada masa dia mengucap dua kalimah Syahadah itu, orang 

itu mestilah sedar bahawa kalimah itu bermakna "Aku 

menjadi saksi bahawa tiada Tuhan melainkan Allah dan 

aku menjadi saksi bahawa Nabi Muhammad S.A.W. ialah 

Pesuruh Allah"; dan

 (c) pengucapan itu mestilah dibuat dengan kerelaan hati orang 

itu sendiri.

 (2) Seseorang yang tidak dapat bercakap boleh, bagi maksud 

memenuhi kehendak perenggan (1)(a), mengucapkan dua kalimah 

Syahadah dengan menggunakan isyarat yang menunjukkan makna 

yang dinyatakan dalam perenggan (1)(b).

Saat memeluk agama Islam

98. Seseorang itu memeluk agama Islam dan menjadi seorang 

Islam sebaik sahaja dia habis mengucapkan dua kalimah Syahadah 

dengan syarat bahawa kehendak seksyen 97 telah dipenuhi; dan 

orang itu selepas itu disebut seorang mualaf.

Tugas dan kewajipan mualaf

99. Dari saat pemelukannya, seseorang mualaf menjadi tertakluk 

kepada tugas dan kewajipan yang sama seperti mana-mana orang 

Islam.60 Rang Undang-Undang

Pelantikan Ketua Pendaftar Mualaf dan Pendaftar Mualaf

100. (1) Majlis hendaklah melantik seorang Ketua Pendaftar 

Mualaf untuk menyenggarakan suatu Daftar Mualaf dalam bentuk 

yang ditetapkan bagi pendaftaran mualaf.

 (2) Majlis boleh melantik sebilangan Pendaftar Mualaf bagi 

membantu Ketua Pendaftar Mualaf dalam melaksanakan tugasnya 

di bawah Akta ini.

Pendaftaran mualaf

101. (1) Seseorang yang telah memeluk agama Islam boleh 

memohon kepada Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar 

Mualaf dalam borang yang ditetapkan untuk pendaftaran sebagai 

mualaf.

 (2) Jika Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf berpuas 

hati bahawa kehendak-kehendak seksyen 97 telah dipenuhi 

berkenaan dengan pemohon itu, Ketua Pendaftar Mualaf atau 

Pendaftar Mualaf boleh mendaftarkan pemelukan agama Islam 

oleh pemohon itu dengan mencatatkan dalam Daftar Mualaf nama 

pemohon itu dan butir-butir lain sebagaimana yang dikehendaki 

dalam Daftar Mualaf.

 (3) Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf 

hendaklah juga menentukan tarikh pemelukan agama Islam 

oleh pemohon itu dan mencatatkan tarikh itu ke dalam Daftar 

Mualaf.

 (4) Untuk memuaskan hatinya tentang fakta dan tarikh pemelukan 

agama Islam oleh pemohon dan butir-butir lain yang hendak 

dicatatkan dalam Daftar Mualaf, Ketua Pendaftar Mualaf atau 

Pendaftar Mualaf boleh membuat apa-apa siasatan dan memanggil 

apa-apa keterangan sebagaimana yang difikirkannya perlu; tetapi 

subseksyen ini tidak boleh ditafsirkan sebagai menghalang Ketua 

Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf daripada hanya bergantung 

pada kata-kata pemohon setakat yang berkenaan dengan fakta dan 

tarikh pemelukan agama Islam itu.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

61

 (5) Jika Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf 

tidak berpuas hati bahawa kehendak-kehendak seksyen 97 telah 

dipenuhi berkenaan dengan pemohon itu, dia boleh membenarkan 

pemohon itu mengucap, di hadapannya atau di hadapan mana-mana 

pegawainya, dua kalimah Syahadah mengikut kehendak seksyen 

itu.

Perakuan Memeluk Agama Islam

102. (1) Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf hendaklah 

memberikan kepada tiap-tiap orang yang kemasukan Islamnya 

telah didaftarkan suatu Perakuan Memeluk Agama Islam dalam 

borang yang ditetapkan. 

 (2) Perakuan Memeluk Agama Islam hendaklah menjadi bukti 

muktamad tentang fakta-fakta yang dinyatakan dalam Perakuan 

itu.

Pengiktirafan mualaf sebagai orang Islam

103. (1) Seseorang yang telah memeluk agama Islam dan 

pemelukan agama Islam itu telah didaftarkan dalam Daftar Mualaf 

hendaklah, bagi maksud mana-mana undang-undang Persekutuan 

atau Negeri, dan selama-lamanya, diperlakukan sebagai orang 

Islam.

 (2) Seseorang yang pemelukan agama Islam olehnya telah 

didaftarkan di bawah mana-mana undang-undang Negeri hendaklah, 

bagi semua maksud di Wilayah-Wilayah Persekutuan dan bagi 

maksud penguatkuasaan peruntukan mana-mana undang-undang 

di Wilayah-Wilayah Persekutuan, diperlakukan sebagai orang 

Islam.

Penentuan sama ada orang yang tidak didaftarkan ialah 

seorang mualaf

104. Jika apa-apa persoalan timbul tentang sama ada seseorang 

itu ialah seorang mualaf, dan orang itu tidak didaftarkan dalam 

Daftar Mualaf atau di bawah mana-mana undang-undang Negeri 

sebagai seorang mualaf, persoalan itu hendaklah diputuskan 

berdasarkan merit kes itu dengan merujuk kepada kehendak 

di bawah seksyen 97.62 Rang Undang-Undang

Kesalahan memberikan maklumat palsu

105. Mana-mana orang yang, dalam sesuatu permohonan untuk 

pendaftaran di bawah seksyen 101, atau sebagai jawapan kepada 

apa-apa permintaan untuk mendapatkan maklumat atau keterangan 

yang dibuat oleh Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf 

di bawah seksyen itu, dengan sengaja memberi Ketua Pendaftar 

Mualaf atau Pendaftar Mualaf apa-apa maklumat atau keterangan 

yang palsu atau yang mengelirukan melakukan suatu kesalahan 

dan apabila disabitkan, boleh didenda tidak melebihi satu ribu 

ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi enam 

bulan atau kedua-duanya.

Kuasa untuk membuat peraturan-peraturan

106. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, 

membuat peraturan-peraturan bagi melaksanakan peruntukanperuntukan Bahagian ini.

 (2) Tanpa menjejaskan keluasan kuasa yang diberikan 

di bawah subseksyen (1), peraturan-peraturan boleh dibuat untuk 

mengadakan peruntukan bagi—

 (a) penjagaan dan pengajaran mualaf, serta cara pendaftaran 

mualaf; dan

(b) tempat perlindungan mualaf.

Keupayaan untuk memeluk agama Islam 

107. Bagi maksud Bahagian ini, seseorang yang tidak beragama 

Islam boleh memeluk agama Islam jika dia sempurna akal 

dan—

 (a) sudah mencapai umur lapan belas tahun; atau

 (b) jika dia belum mencapai umur lapan belas tahun, ibu atau 

bapa atau penjaganya mengizinkan pemelukan agama 

Islam olehnya.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

63

BAHAGIAN IX

PENDIDIKAN AGAMA ISLAM

Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama Islam

108. (1) Majlis hendaklah melantik suatu jawatankuasa yang 

dikenali sebagai Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama 

Islam, yang hendaklah terdiri daripada—

 (a) Mufti, sebagai Pengerusi; 

 (b) tidak kurang daripada tiga orang dan tidak lebih daripada 

tujuh orang yang mempunyai pengalaman, pengetahuan 

dan kepakaran yang sesuai; dan

 (c) seorang pegawai daripada Jabatan Mufti yang dilantik 

oleh Majlis, sebagai Setiausaha.

 (2) Setiausaha Jawatankuasa hendaklah bertanggungjawab bagi 

melaksanakan keputusan-keputusan Jawatankuasa itu.

 (3) Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama Islam 

hendaklah mempunyai kuasa untuk memberikan tauliah bagi 

maksud pengajaran agama Islam atau apa-apa perkara tentang 

agama Islam dan untuk menarik balik tauliah itu.

 (4) Majlis boleh membuat peraturan-peraturan untuk mengadakan 

peruntukan bagi—

 (a) tatacara, kehendak dan perkara lain berhubung dengan 

pemberian tauliah di bawah seksyen ini, termasuklah fi 

yang boleh dikenakan;

 (b) tatacara Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama 

Islam; dan

 (c) elaun yang patut dibayar kepada anggota Jawatankuasa 

itu.

Kesalahan mengajar agama Islam atau apa-apa perkara 

tentang agama Islam tanpa tauliah

109. (1) Mana-mana orang yang mengajar agama Islam atau apa-apa 

perkara tentang agama Islam tanpa tauliah yang diberikan di bawah 

seksyen 108 melakukan suatu kesalahan dan, apabila disabitkan, 64 Rang Undang-Undang

boleh didenda tidak melebihi lima ribu ringgit atau dipenjarakan 

selama tempoh tidak melebihi tiga tahun atau kedua-duanya.

 (2) Subseksyen (1) tidaklah terpakai bagi—

 (a) mana-mana orang atau golongan orang yang dikecualikan 

oleh Majlis di bawah seksyen 111; dan

 (b) mana-mana orang yang mengajar agama Islam atau apaapa perkara tentang agama Islam di dalam kediamannya 

sendiri kepada anggota keluarganya sahaja.

Sekolah agama Islam

110. Majlis hendaklah mempunyai kuasa untuk mendaftarkan 

sekolah-sekolah agama Islam di Wilayah-Wilayah Persekutuan.

Pengecualian

111. Majlis boleh mengecualikan mana-mana orang atau golongan 

orang daripada mana-mana peruntukan Bahagian ini.

BAHAGIAN X

AM

Kuasa am untuk membuat peraturan-peraturan

112. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, 

membuat peraturan-peraturan, yang hendaklah disiarkan dalam 

Warta, bagi melaksanakan peruntukan Akta ini.

 (2) Tanpa menjejaskan keluasan subseksyen (1), peraturanperaturan boleh dibuat untuk mengadakan peruntukan bagi—

 (a) tatacara Majlis, bentuk dan cara penyempurnaan surat 

cara oleh Majlis, dan pelantikan pegawai dan pekhidmat 

Majlis;

 (b) fi yang kena dibayar berkenaan dengan apa-apa tindakan 

atau perkara yang dilakukan di bawah atau menurut Akta 

ini, dan cara memungut dan melupuskan fi itu;

 (c) pelantikan jawatankuasa-jawatankuasa Majlis dan kuasa, 

kewajipan dan tatacaranya;Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

65

 (d) borang, daftar, buku akaun, laporan, akaun, anggaran 

dan dokumen lain yang hendaklah digunakan berkenaan 

dengan apa-apa tindakan atau perkara yang dilakukan 

di bawah atau menurut Akta ini;

 (e) pengelolaan apa-apa pungutan khairat dan pelupusan 

hasilnya;

 (f) pengelolaan masjid atau surau atau tanah perkuburan dan 

semua perkara yang berhubungan dengannya;

 (g) kuasa dan kewajipan mana-mana Pegawai Masjid;

 (h) penentuan dan pindaan sempadan kariah masjid;

 (i) pentadbiran sekolah-sekolah Islam dan aktiviti berhubung 

dengan pengajaran agama Islam; 

 (j) perkara-perkara berkenaan harta wakaf, nazar atau 

amanah;

 (k) pentadbiran rumah kebajikan, tempat perlindungan dan 

pusat pemulihan; dan

 (l) perkara-perkara lain yang difikirkan perlu bagi maksud 

melaksanakan peruntukan Akta ini.

Hukum Syarak

113. (1) Mana-mana peruntukan atau tafsiran peruntukan 

di bawah Akta ini yang tidak selaras dengan Hukum Syarak 

adalah tidak sah setakat ketidakselarasan itu.

 (2) Jika terdapat lakuna atau jika apa-apa perkara tidak 

diperuntukkan dengan nyata dalam Akta ini, Mahkamah hendaklah 

memakai Hukum Syarak.

BAHAGIAN XI

PEMANSUHAN, KECUALIAN DAN PERALIHAN

Pemansuhan

114. Akta Pentadbiran Undang-Undang Islam (Wilayah-Wilayah 

Persekutuan) 1993 [Akta 505] dimansuhkan.66 Rang Undang-Undang

Kecualian dan peralihan

115. (1) Segala hak, kuasa, kewajipan dan tanggungan yang, 

sebaik sebelum permulaan kuat kuasa Bahagian ini, terletak hak 

pada Majlis terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa Akta 

ini, terletak hak pada Majlis. 

 (2) Segala harta, sama ada alih atau tak alih yang, sebaik sebelum 

permulaan kuat kuasa Akta ini, terletak hak pada Majlis terdahulu 

hendaklah, pada permulaan kuat kuasa Bahagian ini, terletak hak 

pada Majlis tanpa apa-apa pemindahakkan, penyerahhakan atau 

pemindahan hakmilik.

 (3) Semua peraturan, kaedah, perisytiharan, perintah, 

pemberitahuan, notis, borang, surat kebenaran dan pelantikan yang 

dikeluarkan atau dibuat di bawah atau menurut kuasa Akta yang 

dimansuhkan di bawah seksyen 114 hendaklah terus berkuat kuasa, 

setakat yang ia selaras dengan Akta ini, sehingga dibatalkan atau 

digantikan oleh peraturan-peraturan, kaedah-kaedah, perisytiharan, 

perintah, pemberitahuan, notis, borang, surat kebenaran atau 

pelantikan yang dikeluarkan atau dibuat di bawah Akta ini. 

 (4) Segala sebutan mengenai Majlis terdahulu atau Akta 

terdahulu yang terkandung dalam mana-mana undang-undang 

bertulis hendaklah masing-masingnya ditafsirkan sebagai sebutan 

mengenai Majlis atau Akta ini.

 (5) Pada permulaan kuat kuasa Akta ini, semua kuasa Mahkamah 

dan Mahkamah Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah Akta 

terdahulu hendaklah diambil alih atau dijalankan oleh Mahkamah 

atau Mahkamah Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah Akta 

ini dan mana-mana sebutan dalam mana-mana undang-undang 

bertulis lain atau selainnya tentang Mahkamah dan Mahkamah 

Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah Akta terdahulu hendaklah 

disifatkan sebagai sebutan tentang Mahkamah dan Mahkamah 

Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah Akta ini.

Keberterusan prosiding sivil dan jenayah

116. (1) Tertakluk kepada peruntukan Akta ini, pemansuhan 

di bawah seksyen 114 tidaklah menjejaskan liabiliti mana-mana 

orang untuk didakwa atau dihukum bagi kesalahan yang dilakukan 

di bawah Akta terdahulu atau apa-apa prosiding yang dibawa 

atau hukuman yang dikenakan sebelum mula berkuat kuasanya 

Akta ini.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

67

 (2) Tertakluk kepada peruntukan Akta ini, apa-apa prosiding 

sama ada prosiding sivil atau jenayah atau kausa tindakan yang 

belum selesai atau yang wujud sebaik sebelum Akta ini mula 

berkuat kuasa oleh atau terhadap Majlis terdahulu bolehlah 

diteruskan atau dimulakan oleh atau terhadap Majlis seolah-olah 

Akta ini tidak diperbuat.

 (3) Apa-apa rayuan yang dibawa atau apa-apa kebenaran 

untuk merayu yang dipohon, pada atau selepas Akta ini mula 

berkuat kuasa terhadap sesuatu keputusan yang diberikan dalam 

mana-mana prosiding undang-undang sebaik sebelum permulaan 

kuat kuasa Akta ini bolehlah dibawa oleh atau terhadap Majlis 

seolah-olah Akta ini tidak diperbuat. 

JADUAL

[Subseksyen 2(3)]

BENTUK SKRIP BAHASA ARAB BAGI PERKATAAN

DAN UNGKAPAN TERTENTU68 Rang Undang-Undang

HURAIAN

Rang Undang-Undang ini bertujuan untuk mewujudkan suatu undang-undang 

baru dan lebih baik bagi pentadbiran agama Islam, penubuhan dan bidang 

kuasa Mahkamah Syariah serta penubuhan dan fungsi Majlis Agama Islam 

Wilayah Persekutuan di Wilayah-Wilayah Persekutuan, dan bagi perkaraperkara yang berhubungan dengannya. Rang Undang-Undang ini memansuhkan 

Akta Pentadbiran Undang-Undang Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1993 

[Akta 505].

BAHAGIAN I

2. Bahagian I Rang Undang-Undang ini mengandungi perkara permulaan.

3. Fasal 1 mengandungi tajuk ringkas, pemakaian dan peruntukan tentang 

permulaan kuat kuasa Akta yang dicadangkan sementara fasal 2 mengandungi 

takrif beberapa perkataan dan ungkapan yang digunakan dalam Rang UndangUndang. Fasal 3 mengingatkan bahawa hak dan kuasa Yang di-Pertuan 

Agong sebagai Ketua Agama Islam di Wilayah-Wilayah Persekutuan adalah 

terpelihara. 

BAHAGIAN II

4. Bahagian II mengandungi peruntukan tentang Majlis Agama Islam Wilayah 

Persekutuan ("Majlis").

5. Fasal 4 menubuhkan Majlis sementara fasal 5 memperbadankannya. 

6. Fasal 6 memperuntukkan tanggungjawab Majlis untuk membantu dan 

menasihati Yang di-Pertuan Agong. 

7. Fasal 7 menghendaki Majlis untuk terlibat dalam kemajuan ekonomi 

dan sosial serta kesejahteraan masyarakat Islam. Bagi maksud itu, fasal 8

memberikan kuasa kepada Majlis untuk menubuhkan syarikat dan mengesahkan 

syarikat yang ditubuhkan oleh Majlis di bawah Akta Syarikat 1965. Fasal 9

memperkatakan tentang kuasa Majlis untuk meminjam bagi maksud menunaikan 

fungsinya.

8. Fasal 10 hingga 13 mengandungi peruntukan berhubung dengan keanggotaan 

Majlis, penamatan pelantikan, pembatalan pelantikan dan penyiaran pelantikan 

dan penamatan dan pembatalan pelantikan dalam Warta.

9. Fasal 14 dan 15 masing-masing menyatakan mengenai tanggungjawab 

Pengerusi dan Setiausaha Majlis.

10. Fasal 16 hingga 23 memperkatakan tentang perkara berhubung dengan 

mesyuarat, minit mesyuarat dan ketetapan Majlis.

11. Fasal 24 memperkatakan cuti Pengerusi dan anggota Majlis.

12. Fasal 25 membenarkan Pengerusi untuk bertindak dalam hal yang perlu 

disegerakan.Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

69

13. Fasal 26 membenarkan Majlis untuk menubuhkan jawatankuasa. Fasal 27

memberikan kuasa kepada Majlis untuk mewakilkan kuasa dan tanggungjawabnya 

kepada Pengerusi, Setiausaha dan jawatankuasanya.

14. Fasal 28 mengadakan peruntukan bagi pelantikan Ketua Pegawai Eksekutif 

atas apa-apa syarat dan terma yang difikirkan sesuai oleh Majlis.

15. Fasal 29 mengadakan peruntukan bagi pelantikan pegawai dan pekhidmat 

Majlis serta syarat-syarat perkhidmatan.

16. Fasal 30, 31 dan 32 masing-masing menghendaki prosiding Majlis 

dirahsiakan, menyifatkan anggota dan pegawai Majlis sebagai pekhidmat awam 

mengikut pengertian Kanun Keseksaan dan membenarkan Majlis menentukan 

tatacaranya sendiri.

BAHAGIAN III

17. Bahagian III mengandungi peruntukan tentang pelantikan Mufti, Timbalan 

Mufti, Jawatankuasa Fatwa dan fatwa berhubung dengan perkara yang menyentuh 

kepentingan negara.

18. Fasal 33 mengadakan peruntukan bagi pelantikan Mufti dan Timbalan 

Mufti manakala fasal 34 menyatakan fungsi-fungsi Mufti.

19. Fasal 35 memperkatakan penubuhan Jawatankuasa Fatwa. Fasal 36 hingga 

41 mengandungi peruntukan berhubung dengan membuat fatwa termasuk fatwa 

yang menyentuh kepentingan negara. Fasal 42 berkait dengan permintaan 

pendapat Jawatankuasa Fatwa oleh mahkamah selain Mahkamah Syariah 

manakala fasal 43 menetapkan autoriti yang perlu diikuti dalam membuat 

fatwa.

BAHAGIAN IV

20. Bahagian IV mengadakan peruntukan bagi perkara-perkara berhubung 

dengan Mahkamah Syariah dan Mahkamah Rayuan Syariah.

21. Fasal 44 mengandungi peruntukan mengenai penubuhan Mahkamah 

Rendah Syariah, Mahkamah Tinggi Syariah dan Mahkamah Rayuan Syariah. 

Fasal 45 hingga 50 memperuntukkan pelantikan Ketua Hakim Syarie, HakimHakim Mahkamah Rayuan Syariah, Hakim-Hakim Mahkamah Tinggi Syariah 

dan Hakim-Hakim Mahkamah Rendah Syariah, Ketua Pendaftar, Pendaftar, 

Timbalan Pendaftar dan Penolong Pendaftar. Fasal 51 hingga 58 menyatakan 

takat bidang kuasa Mahkamah Tinggi Syariah, Mahkamah Rendah Syariah 

dan Mahkamah Rayuan Syariah.

22. Fasal 59 hingga 61 menetapkan tatacara rayuan kepada Mahkamah 

Rayuan Syariah.70 Rang Undang-Undang

23. Fasal 62 memperuntukkan bahawa perbicaraan hendaklah diadakan dalam 

mahkamah terbuka manakala fasal 63 menghendaki prosiding Mahkamah 

Syariah dijalankan dalam bahasa kebangsaan. 

24. Fasal 64 mengandungi peruntukan berhubung dengan pelaksanaan waran 

dan penyampaian saman bersaling di antara Wilayah-Wilayah Persekutuan dan 

Negeri-Negeri. 

25. Fasal 65 mengadakan peruntukan bagi perlindungan Hakim dan pegawai 

Mahkamah.

26. Fasal 66 mengandungi peruntukan mengenai penubuhan Jawatankuasa 

Kaedah Mahkamah Syariah.

27. Fasal 67 memberikan kuasa kepada Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah 

untuk memberikan apa-apa Arahan Amalan dari semasa ke semasa.

BAHAGIAN V

28. Bahagian V mengandungi peruntukan berhubung dengan pendakwaan 

dan perwakilan.

29. Fasal 68 dan 69 mengandungi peruntukan mengenai pelantikan Ketua 

Pendakwa Syarie, Pendakwa Syarie, Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama 

dan Pegawai Penguat Kuasa Agama. 

30. Fasal 70 mengadakan peruntukan bagi perkara-perkara berhubung dengan 

Peguam Syarie.

BAHAGIAN VI

31. Bahagian VI mengandungi peruntukan kewangan.

32. Fasal 71 memperkatakan penubuhan dan perkara-perkara berhubung 

dengan pentadbiran Baitulmal. Fasal 72 mengadakan peruntukan bagi perkaraperkara berhubung dengan penyediaan anggaran pendapatan dan perbelanjaan 

Majlis. Fasal 73 memperkatakan perbelanjaan Majlis manakala fasal 74

membenarkan Majlis mengendalikan akaun bank. Fasal 75 memperuntukkan 

bahawa Akta Badan Berkanun (Akuan dan Laporan Tahunan) 1980 terpakai 

kepada Majlis.

33. Fasal 76 hingga 78 memberikan kuasa kepada Majlis untuk memungut dan 

mengagihkan zakat dan fitrah, membuat peraturan-peraturan dan menimbangkan 

rayuan daripada mana-mana orang terhadap tuntutan bagi bayaran zakat dan 

fitrah ke atasnya.

34. Fasal 79 memperuntukkan bahawa Majlis hendaklah menjadi pemegang 

amanah tunggal bagi semua wakaf, nazar dan amanah manakala fasal 80 hingga 

85 mengandungi peruntukan berhubung dengan pentadbiran amanah khairat, 

wakaf dan nazar. Pentadbiran Agama Islam

(Wilayah-Wilayah Persekutuan)

71

35. Fasal 86 mengandungi peruntukan berhubung dengan pungutan 

khairat.

BAHAGIAN VII

36. Bahagian VII mengandungi peruntukan berhubung dengan masjid.

37. Fasal 87 memperuntukkan bahawa Majlis hendaklah menjadi pemegang 

amanah tunggal bagi semua masjid.

38. Fasal 88 memperkatakan sekatan mengenai penubuhan masjid.

39. Fasal 89 dan 90 memperuntukkan syarat-syarat penubuhan masjid, 

menentukan sempadan kariah masjid dan penyenggaraan masjid oleh Majlis.

40. Fasal 91 hingga 94 mengandungi peruntukan berhubung dengan pelantikan, 

tauliah dan tempoh jawatan Pegawai Masjid.

41. Fasal 95 memberi kuasa kepada Majlis untuk membuat peraturan-peraturan 

berkenaan Jawatankuasa Kariah. 

42. Fasal 96 membenarkan Majlis untuk mengecualikan mana-mana masjid 

daripada peruntukan Bahagian VII.

BAHAGIAN VIII

43. Bahagian VIII mengandungi peruntukan mengenai pemelukan agama 

Islam.

44. Fasal 97 dan 98 menetapkan kehendak-kehendak bagi pemelukan agama 

Islam dan saat pemelukan agama Islam manakala fasal 99 memperkatakan 

tugas dan kewajipan mualaf.

45. Fasal 100 hingga 104 memperuntukkan pelantikan Ketua Pendaftar 

Mualaf dan Pendaftar Mualaf, pendaftaran mualaf, Perakuan Memeluk agama 

Islam, pengiktirafan mualaf dan kaedah menentukan sama ada orang yang 

tidak didaftarkan ialah seorang mualaf.

46. Fasal 105 menjadikan perbuatan memberikan maklumat atau keterangan 

palsu semasa proses pendaftaran mualaf suatu kesalahan.

47. Fasal 106 memberikan kuasa kepada Majlis untuk membuat peraturanperaturan.

48. Fasal 107 berkaitan dengan keupayaan untuk memeluk agama Islam.72 Rang Undang-Undang

BAHAGIAN IX

49. Bahagian IX mengandungi peruntukan mengenai pendidikan agama Islam 

dan kesalahan mengajar agama Islam tanpa tauliah.

50. Fasal 108 memperkatakan penubuhan Jawatankuasa Pengajaran Agama 

Islam, keanggotaan dan fungsinya. Fasal 109 menjadikan kesalahan mengajar 

agama Islam atau apa-apa perkara tentang agama Islam tanpa tauliah.

51. Fasal 110 memberikan kuasa kepada Majlis untuk mendaftarkan sekolahsekolah agama Islam.

52. Fasal 111 membolehkan Majlis memberikan pengecualian kepada manamana orang daripada mana-mana peruntukan Bahagian ini. 

BAHAGIAN X

53. Bahagian X mengandungi peruntukan am.

54. Fasal 112 memperkatakan kuasa Majlis untuk membuat peraturanperaturan.

55. Fasal 113 dengan jelas menyatakan bahawa apa-apa peruntukan Akta 

yang dicadangkan yang tidak selaras dengan Hukum Syarak adalah tidak sah 

setakat ketidakselarasan itu.

BAHAGIAN XI

56. Bahagian XI mengandungi peruntukan berhubung dengan pemansuhan, 

kecualian dan peralihan dan keberterusan dalam prosiding sivil dan jenayah 

dalam fasal 114 hingga 116.

IMPLIKASI KEWANGAN

Rang Undang-Undang ini akan melibatkan Kerajaan dalam perbelanjaan wang 

tambahan yang amaunnya tidak dapat ditentukan sekarang ini.

[PN(U2

)2382]